Wojna wszystkich ze wszystkimi, czyli snu o zjednoczeniu opozycji ciąg dalszy. Strategia opozycji? Zjednoczenie przez dzielenie

Opozycji śni się rząd techniczny i odsunięcie PiS od władzy, po przejęciu części posłów Porozumienia. A później już biegiem do wcześniejszych wyborów na jesieni. Pytanie tylko czy opozycja jest w stanie przeprowadzić tak poważną operację, gdy nie jest w stanie dogadać się w najbanalniejszych kwestiach?

Nie ma innego scenariusza niż porozumienie opozycji; wiadomo, że ono i tak będzie konieczne, bo obecnie nie ma możliwości, żeby mogła rządzić jedna partia opozycyjna, w związku z tym w moim odczuciu lepiej rozmawiać już teraz

— przekonywał dziś Rafał Trzaskowski w Onet Rano.

Mniej więcej to samo mówił wczoraj Grzegorz Schetyna.

Kluczowe jest zbudowanie koalicji, która wygra z PiS. Inne ugrupowania opozycji szukają scenariusza, który jest nie do zrealizowania; jest problem ze stworzeniem konstrukcji, która by dała zwycięstwo wyborcze i potem powołała parlamentarną większość dla rządu

— mówił były szef PO  rozmowie w Radiu Wrocław.

Właściwie, to nie ma dnia, by w jakimś medium, jakiś polityk opozycji nie powtórzył zaklęcia o zjednoczeniu opozycji. Być może politycy opozycji liczą, że takie zaklinanie rzeczywistości zadziała na zasadzie samospełniającej się przepowiedni. Bo jak przychodzi co do czego, to okazuje się, że zjednoczenie opozycji nie jest możliwe.

Przy okazji sejmowego głosowania nad kandydaturą RPO doszło do karczemnej awantury, bo lewica poczuła się oszukana przez KO, która nie poparła kandydata lewicy, a lewica poparła kandydata KO. „Zwyciężyły antylewicowe obsesje liberalnej prawicy”, „mam nadzieję, że z ust polityków PO nie usłyszę już nigdy zaklęć o jednoczeniu opozycji” – to łagodniejsze z wypowiedzi, które pojawiły się po głosowaniu. Nie zabrakło także oskarżeń o oszustwo ze strony KO i złamaniu dżentelmeńskiej umowy. W „Minęła 20” sekretarz generalny Lewicy Marcin Kulasek mówił, że  zjednoczona opozycja po prostu nie istnieje. Trudno więc wyobrazić sobie powoływanie technicznego rządu, premiera, ministrów, skoro opozycja nie umie się porozumieć w sprawie jednego banalnego, i w tym przypadku nic nie znaczącego, głosowania, które miało wyłącznie symbolem współpracy opozycji.

Trudno też wyobrazić sobie porozumienia pomiędzy KO, a Szymonem Hołownią, który koncentruje się głównie na wyciąganiu posłów z opozycyjnych ugrupowań. Nie od dziś wiemy, że dzielenie i rozbijanie jednoczeniu raczej nie sprzyja.

Mam poczucie, że Szymon Hołownia szedł do polityki po to, żeby ją zmieniać, a to niestety polityka zmienia Szymona Hołownię

— komentował prezydent stolicy kolejny transfer do Polski 2050.

Ale i to nie wszystko. KO nie tylko nie może dogadać się z Lewicą czy z Hołownią. Gorzej, że nie może się dogadać sama ze sobą. Politycy PO chyba wciąż ni otrząsnęli z szoku, jaki wywołał wywiad Borysa Budki dla „GW”, w którym lider PO ośmieszył Rafała Trzaskowskiego i jego ruch, mówiąc, ze to lipa.

To było pod wpływem emocji. Rzuciliśmy hasło i potem trzeba się było tłumaczyć

— mówił Budka w głośnym wywiadzie.

Nie iskrzy także między KO, a PSL-em. Ten ostatni chce uruchomić nowy projekt polityczny pod nazwą Chadecja Polska. Piotr Zgorzelski zapewnia, że mają dołączyć do niego także politycy PO czy PiS.

Bardzo proszę, żeby nie wciągał w plany PSL-u Platformy Obywatelskiej

–odcinał się Zgorzelskiemu poseł PO Marcin Kierwiński.

Animozji i niechęci jest na opozycji zdecydowanie więcej. W tych okolicznościach ustalanie wspólnych list opozycji wydaje się być kompletną fikcją i bardzo niebezpiecznym zajęciem, przy którym mogłoby dojść do rękoczynów. Jak na wspólnej liście mieliby się znaleźć przedstawiciele opozycji, skoro wygląda na to, że na jednej liście nie chcą być politycy PO z politykami PO?

Do tej pory manewr ze zjednoczeniem różnych ugrupowań i budową szerokiego obozu udał się Jarosławowi Kaczyńskiemu. Szkoda, że w imię partykularnych interesów, niektórzy chcą to przekreślić. Wyborcy mogą tego nie wybaczyć.