Polexit? Co za bzdura! Szczepienie w kwaterze główniej NATO to dowód na centralną pozycję Polski w Europie

Czasy mamy takie podłe, że politykom wydaje się, iż ich rola może zakończyć się na gadaniu w telewizji. Celują w tym przedstawiciele opozycji. Z jednej strony, można im pozazdrościć komfortu, mogą bezkarnie siedzieć i klepać nawet największe głupoty. Mam na myśli wracającą co chwila śpiewkę o rzekomem „polexicie”, w kierunku którego ma nas prowadzić PiS.

CZYTAJ TAKŻE KOMENTARZ JACKA KARNOWSKIEGO: Zaszczepienie Kwatery Głównej NATO to dla Polski świetna - i relatywnie tania - inwestycja. To klasyczne działanie za pomocą miękkiej siły

Papier jest cierpliwy, kamery jeszcze bardziej, a łamy social mediów przyjmą dosłownie wszystko. Szkoda, że w momentach takich jak ten, gdy zapadła decyzja, że to polscy lekarze będą szczepili pracowników kwatery głównej NATO w Brukseli, nie wystarcza politykom opozycji przyzwoitości, by przyznać, że to naprawdę ważny, sojuszniczy gest Warszawy.

Ta sprawa szczepienia wprawia chyba polityków w zakłopotanie. Jest wokół niej dziwna cisza, poza nielicznymi pytaniami, czy to dobrze, że wywozimy z kraju 3,5 tysiąca szczepionej AstraZeneca, gdy wciąż szczepionek brakuje. Odpowiem za siebie - tak, to dobrze! Podkreślam ten gest Polski, bo należy o nim pamiętać (NATO zapamięta!), gdy wróci tekst o stawianiu się Polski poza wspólnotą. Takie działania pokazują, że „polexit” to zazwyczaj życzeniowe pustosłowie przeciwników rządu.

W istocie, w polityce chodzi o to, co się robi. Polska jest zawsze na posterunku i to wyznacza naszą „europejskość”. Widziałem to swego czasu na własne oczy, gdy wraz z delegacją prezydenta Andrzeja Dudy miałem okazję odwiedzić polską misję wojskową na Sycylii. Nasi żołnierze wykonują tam nieocenioną pracę dla ochrony granic CAŁEJ UNII EUROPEJSKIEJ. Praca, nie gadanie.

POLECAM KOMENTARZ: Jaki „polexit”?! Polscy żołnierze na misji Sophia udowadniają, że jesteśmy sercem europejskiego systemu. ZOBACZ ZDJĘCIA

O „polexicie” krążą tylko opowieści, pewnie wrócą, bo co jakiś czas wracają, gdy robi się nudnawo. Teraz, zamiast słów znów mamy działanie, realną obecność Polski w centralnym punkcie europejskiego organizmu. Bez którego nie chcemy żyć, i któremu Polska jest po prostu potrzebna.