Nie lubię mówić o rzeczach osobistych, chyba że ma to wymiar ogólny i pozwoli nam zrozumieć, jak wyjątkowe są osiągnięcia, które zbyt często traktujemy jako oczywiste i naturalne. Tak też się stało ostatnio, gdy mój koszmarny sen stał się czymś w rodzaju politycznego retro science fiction.

Był rok 2015 i – z przyczyn, których mój sen nie podpowiadał – nie żył już Jarosław Kaczyński. Niepodległość była iluzoryczna, skoro 80 proc. banków i mediów było w rękach kapitału zagranicznego, głównie niemieckiego. Wszystko, co było wartościowe w przemyśle, zostało wyprzedane, często za półdarmo, ale z wielkimi korzyściami dla tych w Polsce, którzy to załatwiali. Zagraniczni mocodawcy często wybierali polskich dyrektorów i kadry zarządzające swoimi przedsiębiorstwami na miejscu, wynagradzając…