To nie są protesty w sprawie aborcji. To nawet nie są już protesty antyrządowe. To działalność antypaństwowa obliczona na zmianę władzy przy użyciu siły. Próba zamachu stanu prowadzona według zaplanowanego scenariusza. Już wiemy, że się nie udała. Ale poważnie zachwiała państwem i poniosła z sobą ofiary – piszą na łamach nowego wydania tygodnika „Sieci” Marek Pyza i Marcin Wikło.
CZYTAJ WIĘCEJ: W tygodniku „Sieci”: To jest kolejny pucz! Spór o wyrok TK to jedynie pretekst do próby obalenia rządu. Odsłaniamy kulisy operacji
Dziennikarze omawiają okoliczności związane z protestami. Zaznaczają, że wydarzenia te nie zostały zapoczątkowane w dniu wyroku TK:
Do ulicznej rewolty szykowano się dużo wcześniej. Jej założenia są gotowe od dawna, bo od 2016 r., gdy Bartosz Kramek z fundacji Otwarty Dialog opublikował swój manifest „Niech państwo stanie: wyłączmy rząd!”. Sięgnięcie do tej publikacji pozwala zobaczyć, że mamy do czynienia z kolejną realizacją drobiazgowego planu obalenia znienawidzonej władzy. Nie udaje się w kolejnych wyborach, więc próbuje się na ulicy. W najgorszym możliwym czasie.
Pyza i Wikło zauważają:
22 października wypowiedziano wojnę. Z pogwałceniem wszelkich wytycznych epidemicznych w coraz większych tłumach sprzeciwiano się decyzji TK, zbierano się przed domem Jarosława Kaczyńskiego, gdzie doszło do zamieszek. Wypisz, wymaluj punkt 8. planu Kramka: „Konieczne są konsekwencje personalne dla czołowych polityków i funkcjonariuszy PiS: ich celem jest społeczny ostracyzm. Metodami takimi jak protesty pod domami”. Następne dni to eskalacje gniewu, nienawiści, coraz większa wulgarność, ataki na kościoły.
W omówieniu kolejnych wydarzeń autorzy potwierdzają swoją tezę:
Niektórzy rektorzy wprowadzają godziny rektorskie, by studenci mogli spokojnie protestować na ulicach. To samo w części liceów. Punkt 3. Manifestu Kramka: „Strajk generalny nauczycieli, czy też […] szeroko zakrojony protest w formie przerw w pracy i powstrzymania się od wykonywania czynności służbowych. Powinno to wywołać poważne i szerokie zaniepokojenie społeczne, którego władze nie będą mogły ignorować; to już nie będzie walka o sądy, to będzie walka o Polskę”. Tu jest analogicznie. To już nie jest walka o aborcję, ale wojna wymierzona rządzącej formacji.
Autorzy wskazują również na skutki:
Straty rosną. Przybywa też zakażonych koronawirusem i ofiar śmiertelnych. Na manifestacjach nikt się tym nie przejmuje […]. Na manifestacjach coraz więcej młodych ludzi. Wesoło tańczą, świetnie się bawią. Dostali coś, o czym dotychczas nie marzyli – do szkoły nie mogą pójść, bo pandemia, ale na manifę już tak. P
Podkreślają, że… media III RP zapominają o pandemii. Podnieceni reporterzy relacjonują demonstracje, zachwycają się ich rozmachem […]. Oburzony TVN przypomni sobie o koronawirusie, gdy narodowcy ogłoszą, że nie rezygnują z organizacji Marszu Niepodległości.
Dziennikarze opisują też działania samorządów:
O co chodzi samorządom? Jest takie miasto, które zadbało o to, by rozwiać wątpliwości. Muzeum Gdańska postanowiło zbierać transparenty, flagi i zdjęcia z protestów po wyroku TK […]. Punkt 12. manifestu Kramka: „Siłą Polski są samorządy […]. Miasta i gminy wspierające protest powinny rozważyć charakter ewentualnych akcji strajkowych agend samorządowych”.
W podsumowaniu autorzy zaznaczają:
Z wielu stron pojawiają się naciski na policję, by działała bardziej stanowczo […]. Funkcjonariusze wolą jednak działać w dużo bardziej wyważony sposób, nawet mając naprzeciwko siebie osoby naprawdę agresywne. Zbyt duża siła wobec demonstrujących oznaczałaby tak naprawdę słabość państwa. Przerabialiśmy to już w czasach premierostwa Donalda Tuska. Państwo musi ten trudny moment przetrwać, potem przyjdzie czas na wnioski i konsekwencje. Także karne.
Więcej w najnowszym numerze „Sieci”, w sprzedaży od 9 listopada br., także w formie e-wydania.
Zapraszamy też do subskrypcji tygodnika w Sieci Przyjaciół i oglądania ciekawych audycji telewizji wPolsce.pl.
kk
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/polityka/525787-wiklo-i-pyza-w-sieci-to-dzialalnosc-antypanstwowa
