W „Wyborczej” stypa po „zjednoczonej opozycji" i kolejny bezsilny apel do kontrkandydatów Dudy: "Musicie się dogadać"

Zabawny, chociaż z założenia miał być śmiertelnie poważny, apel do wyborczych kontrkandydatów Andrzeja Dudy, wystosował Rafał Zakrzewski z „Gazety Wyborczej”. Publicysta ubolewa nad podziałem po stronie opozycji i nawołuje do zgody. Dlaczego to takie zabawne? Dlatego, że to m.in. środowisko „GW” walnie przyczyniło się do tych podziałów.

CZYTAJ TAKŻE:„Toż to siok!” – Małgorzata Kidawa-Błońska przebija skecz Monty Pythona „Martwa papuga” i ostro walczy o 1-proc. poparcie

CZYTAJ RÓWNIEŻ:Co za starcie! Razem atakuje: „Wyjdźcie z dworów”, Lis odpowiada: „Kompromitujące komuchowo”

Apel przygotował niezawodny Rafał zakrzewski. Jest więc patos, demokratyczna martyrologia i kreowanie się na bohatera.

Jako obywatel, wyborca i uczestnik protestów ulicznych w obronie demokracji domagam się od przywódców antypisowskiej opozycji wspólnego stanowiska w sprawie wyborów

– czytamy w rozprawce Zakrzewskiego.

Miesiącami na ulicach polskich miast skandowaliśmy hasło: „Zjednoczona opozycja!”. Częściowo udało się do tego doprowadzić przy eurowyborach. Mamy też dobry przykład współpracy w Senacie. Ale to za mało, dziś mamy sytuację niewyobrażalnie groźniejszą niż wówczas

– twierdzi Zakrzewski, który chyba zapomniał, że jedynym sukcesem „zjednoczonej opozycji” w eurowyborach było wprowadzenie komunistów do PE na plecach i za pieniądze Platformy Obywatelskiej. Same zaś wybory, kolejne, opozycja z kretesem przegrała.

Wyzbyć się ambicji

Naprawdę śmiesznie robi się, gdy Zakrzewski próbuje nas przekonać, że dla jakiegoś wyimaginowanego (w umysłach dziennikarzy na Czerskiej) ideału, politycy mają przestać być politykami i odsunąć ambicję na bok.

Demokratyczny wyborca oczekuje, aby – w sytuacji tak dramatycznej – przedstawiciele ich ulubionych ugrupowań wyzbyli się partyjnych i osobistych ambicji. Musicie się dogadać. Fundamentem takiego wspólnego stanowiska powinno być przekonanie o tym, że majowe wybory muszą być przesunięte. I że najlepszym rozwiązaniem jest konstytucyjnie umocowany stan klęski żywiołowej(…) Co do taktyki wyborczej, to jako obywatel chciałbym, aby kandydaci jednogłośnie: albo zrezygnowali z udziału w tej wyborczej farsie i wezwali wspólnie do jej bojkotu, albo wyjaśnili, dlaczego trzeba – mimo zasadniczych wątpliwość, moralnego wstrętu – wziąć udział w tej brudnej grze

– szufluje Zakrzewski w swoim utopijnym szkolnym wypracowaniu.

Niebywała hipokryzja

Na koniec Zakrzewski przekonuje, że „wzajemne podgryzanie się jest szkodliwe”. To naprawdę „doskonała” puenta w „Gazecie”, która regularnie wylewała wiadra pomyj na wszystkich kontrkandydatów wybranki Platformy Obywatelskiej. Ciekawe co pisałby Zakrzewski i reszta komanda, gdyby Małgorzata Kidawa-Błońska wciąż miałaby poparcie na poziomie 25-30 proc? Wtedy słychać byłoby jazgot, że reszta kandydatów nie chce jej wesprzeć w pierwszej i drugiej turze, że ich start osłabia „obóz demokratyczny”. Rafał Zakrzewski kreuje się na wielkiego twardziela, starego wiarusa bojów o praworządność. Jest w tym troszkę histerii i megalomanii, ale nie szkodzi. Pan redaktor ma inny problem. Czasy, w których politycy kierowali się opowieściami z „Gazety Wyborczej” już dawno minęły. Nawet taka wyborcza drobnica, jak Biedroń, Bosak, czy Hołownia nie przejmują się już waszymi opiniami. Panu Zakrzewskiemu szczerze radzę ziółka na uspokojenie. Bardzo się przydadzą.