To ustne uzasadnienie postanowienia Trybunału Konstytucyjnego, w wykonaniu sędzi prof. Krystyny Pawłowicz przejdzie do historii. Sędzia wytknęła Sądowi Najwyższemu nie tylko ignorancję, ale wręcz zdradę polskiego systemu prawnego. Przypomniała też sędziom, że  wydają wyroki w imieniu państwa polskiego, a nie w imieniu europejskich trybunałów.

CZYTAJ TAKŻE:TK rozstrzygnął spory kompetencyjne na korzyść Sejmu i prezydenta. „Wyrok TSUE nie jest prawem w rozumieniu traktatowym”

Sąd Najwyższy swoją styczniową uchwałą trzech izb arbitralnie zakwestionował prawotwórcze kompetencje Sejmu, właściwość TK, prerogatywę prezydenta i inne zasady ustrojowe RP.

– powiedziała w uzasadnieniu wtorkowego postanowienia Trybunału Konstytucyjnego sędzia Krystyna Pawłowicz.

Polscy sędziowie, a nie unijni

Ponadto sędzia Pawłowicz zaznaczyła, że Sąd Najwyższy podkreślając w uzasadnieniu styczniowej uchwały „konieczność lojalności wobec UE zignorował swój pierwszorzędny, konstytucyjny obowiązek wierności Rzeczpospolitej i obowiązek podlegania konstytucji”.

SN swą uchwałą zignorował także fakt, że sędziowie w RP wydają wyroki jako polscy sędziowie w imieniu RP i z jej symbolem na piersi, tj. z wizerunkiem polskiego orła, a nie jako sędziowie unijni oznaczeni emblematami UE

– powiedziała.

We wtorek TK wydał postanowienie będące rozstrzygnięciem sporu kompetencyjnego pomiędzy Sejmem a Sądem Najwyższym oraz prezydentem a Sądem Najwyższym. Sprawę sporu zainicjowała przed TK marszałek Sejmu Elżbieta Witek skierowanym do Trybunału w styczniu br. wnioskiem. TK orzekł, że SN nie ma kompetencji do dokonywania za pomocą uchwały wykładni przepisów prowadzących do zmiany w ustroju sądownictwa, zaś powołania sędziów są wyłączną kompetencją Prezydenta RP, a SN nie ma prawa nadzoru nad tymi powołaniami.

Uchwała SN podjęta wbrew prawu

Wniosek marszałek Sejmu dotyczył sporów realnych i aktualnych, ponieważ spory kompetencyjne, o rozstrzygnięcie których marszałek Sejmu wystąpiła 22 stycznia br., dotyczą procedury wówczas już rozpoczętej przez I prezes Sądu Najwyższego jej wnioskiem (kierującym pytania do trzech izb SN - PAP) i wbrew prawu zakończonej podjęciem przez SN uchwały 23 stycznia

• podkreśliła w uzasadnieniu postanowienia TK sędzia Pawłowicz, która była sprawozdawcą tej sprawy.

Jak wskazała, spory te - w rzeczywistości - zostały zainicjowane jeszcze wcześniej, w 2018 r. pytaniami kierowanymi przez SN do Trybunału Sprawiedliwości UE i podważającymi konstytucyjność składu Krajowej Rady Sądownictwa i status sędziów powoływanych przez prezydenta na wniosek tej Rady.

Sąd Najwyższy naruszył kompetencje

Sędzia Pawłowicz zaznaczyła SN swą uchwałą trzech izb z 23 stycznia „wkroczył w sprawę właściwą dla prawodawcy”. „TK nie neguje kompetencji SN do wydawania uchwał interpretacyjnych. (…) Nie są jednak akceptowalne uchwały prawotwórcze wkraczające w kompetencje władzy prawodawczej” - powiedziała. Dlatego - jak dodała - taką uchwałą SN „wprost naruszył kompetencje Sejmu”, a I prezes SN w związku z tą uchwałą „arbitralnie wykluczyła dwie izby SN - Dyscyplinarna i Kontroli nadzwyczajnej, a także siedmiu sędziów Izby Cywilnej”.

Argumentacja SN (…) w znacznej części ma charakter pozaprawny i odnosi się do politycznych ocen wprowadzanych w Polsce reform

– mówiła ponadto sędzia sprawozdawca, odnosząc się do uchwały SN.

Teza sprzeczna z konstytucją

Jak dodała Pawłowicz, SN „arbitralnie zakwestionował prawotwórcze kompetencje Sejmu, właściwość TK, konstytucyjną prerogatywę Prezydenta RP i inne zasady ustrojowe Rzeczypospolitej”.

SN przyjął radykalną, sprzeczną z polską konstytucją, tezę o nadrzędności prawa unijnego nad prawem polskim i tezą tą motywował treść uchwały z 23 stycznia

– oceniła sędzia TK.

W polskim porządku prawnym nie ma żadnych przepisów, które powierzałyby SN kompetencje w przedmiocie oceny skuteczności powołania sędziego (…) i określenia warunków skuteczności powołania sędziego przez prezydenta

– podkreśliła także sędzia Pawłowicz.

PAP,WB