Wysłuchaj nas, Panie! Trauma po pandemii winna wyzwolić refleksję nad prawdziwymi wartościami, jakimi powinny się kierować narody

Trauma po pandemii winna wyzwolić refleksję nad prawdziwymi wartościami, jakimi powinny się kierować narody i instytucje ponadnarodowe.

Czy zmagania z pandemią przywrócą społeczeństwom i narodom możliwość naturalnego, prawdziwego postrzegania i opisywania rzeczywistości? Walka z zarazą wymaga od ludzkich zbiorowości i od każdego z osobna przyjęcia i uznania racjonalnych środków obrony czy ochrony i takich samych racjonalnych, rozumnych reakcji. Dość udawania, wymyślania i kreowania fałszywej rzeczywistości, budowanej na propagandowych oszukańczych aksjomatach. Trauma po pandemii winna wyzwolić refleksję nad prawdziwymi wartościami, jakimi powinny się kierować narody i instytucje ponadnarodowe. ONZ, WHO, UE, z ich licznymi agendami zajmującymi się bardziej upowszechnianiem cywilizacji śmierci niż życia, jak widać, nie sprawdzają się w sytuacjach kryzysowych, tak jak samodzielne, suwerenne narody. Poza tym na czele globalnych organizacji nie mogą stać pogrobowcy idei Marksa, Engelsa, Lenina czy nawet Mao Zedonga, jak w przypadku dyrektora generalnego WHO, Etiopczyka Tedrosa Adhanoma Ghebreyesusa, który zawdzięcza swoje stanowisko dyktatorowi Zimbabwe Robertowi Mugabe.

Świat nie jest dziś i najprawdopodobniej nie będzie w stanie obronić się w pełni przed zagrożeniem, jakie tworzy śmiercionośny wirus, organizm mierzony w nanometrach, czyli jednej milionowej milimetra. Nie potrafi tego, ale jest przekonany, że jest w stanie „uratować klimat” na Ziemi. Już w tym sformułowaniu kryje się idiotyzm, gdyż klimat jest zjawiskiem fizycznym, czymś stałym i równocześnie czymś zmiennym, jak temperatura, ciśnienie, wiatr. Ale postępowej ludzkości zależy na walce z takim klimatem, który powoduje suszę, topnienie lodowców, aby wyeliminować tajfuny, burze, powodzie, tsunami. Że też progresywni klimatolodzy jakoś nie walczą z wulkanami, źródłem potężnej i niekończącej się emisji CO2.

Być może po pandemii wielcy tego świata nie będą już wstawali z miejsc, gdy do mikrofonu w siedzibie ONZ czy ostatnio w Parlamencie Europejskim zbliży się Greta Thunberg ze Szwecji. Celebrytka z celebryckiej aktorskiej rodziny, wykreowana przez media na proroka klimatu i zbawcę ludzkości. Dorośli, niby wykształceni ludzie stają na baczność przed zaniedbaną intelektualnie młodą dziewczyną i wsłuchują się w jej proroctwa typu: „Ludzie cierpią! Ludzie umierają! Cały ekosystem załamuje się! Jesteśmy na początku masowego wymierania! A jedyne, co wy robicie, to mówicie o pieniądzach i opowiadacie bajki o stałym wzroście ekonomiczno-gospodarczym! Jak wam nie wstyd!?”. Po tych słowach zalega milczenie, a potem brawa na stojąco. Trudno komentować bzdury, jakie wygaduje ta typowana w 2019 r. do Nagrody Nobla niedouczona dziewczyna.

W końcu amerykańska fundacja Prager University, założona przez Dennisa Pragera i Allena Estrina, nagrała krótki film, polemikę ze szwedzką „osobistością” przyjmowaną nawet przez papieża Franciszka. Według trzymających się faktów, czyli myślących, naukowców, w ciągu ostatniego wieku liczba zgonów w wyniku naturalnych katastrof spadła aż o 97 proc. Było to możliwe dzięki rozwojowi nowych nauk i technik oraz większej zamożności państw. Od 1982 r. znacząco zmniejszyła się liczba ludności cierpiącej na brak wody, gdyż każdego roku fundacje, instytucje charytatywne, takie jak polski Caritas, finansują i budują studnie głębinowe w Afryce i innych pustynnych terenach świata. Jest faktem, że Ocean Arktyczny powiększa się w wyniku topnienia lądolodu, ale równocześnie Antarktyda powiększa swoją lodową powierzchnię. Ludzie nie umierają masowo z powodu zmiany klimatu ani nie załamał się żaden ekosystem. Histeryczne opowieści Grety Thunberg w obliczu groźby koronawirusa nie powinny już robić na nikim wrażenia. Oby.

Dziewczyna powinna ukończyć szkołę, wyleczyć się z choroby Aspergera, która polega na trudnościach w nawiązywaniu i podtrzymywaniu relacji międzyludzkich. Do pełnego wyleczenia nie jest jej potrzebne jeżdżenie po świecie ani wygłaszanie bzdurnych, łzawych monologów, a międzynarodowe gremia nie powinny się godzić, by być dla niej jakąś zbiorową terapią.

O młodej Szwedce wspomniał Janusz Szewczak w swojej ostatniej książce „Idiotokracja, czyli zmowa głupców”. Słusznie zauważył, że gdyby Greta trafiła na Jana Pawła II, zapewne zapytałby ją o jej relację z Bogiem i codzienną modlitwę. A dziś w obliczu pandemii należałoby Grecie i innym przypomnieć słowa starej polskiej modlitwy: „Święty Boże, Święty mocny, Święty a nieśmiertelny zmiłuj się nad nami! Od powietrza, głodu, ognia i wojny wybaw nas, Panie! Od nagłej i niespodziewanej śmierci zachowaj nas, Panie! My grzeszni Ciebie Boga prosimy, wysłuchaj nas, Panie!”.

Tekst pierwotnie ukazał się w nr 12/2020 tygodnika „Sieci”.

W związku z problemami z dystrybucją drukowanej wersji tygodnika „Sieci” (zamykane punkty sprzedaży, ograniczona mobilność społeczna) zwracamy się do państwa z uprzejmą prośbą o wsparcie i zakup prenumeraty elektronicznej - teraz w wyjątkowo korzystnej cenie! Z góry dziękujemy!