Gdyby dziś zamknięto kilku polityków, jestem przekonany, że PiS po raz kolejny przebiłby szklany sufit

Gdyby dziś zamknięto kilku polityków, kolejnego dnia następnych i naraz w TVP pojawiłby się premier Morawiecki z przemową skierowaną do Polaków: – Zapowiadaliśmy audyt państwa, zeszło nam cztery lata, ale w końcu sprawy ruszyły. Od dziś nikt, kto uczynił cokolwiek przeciwko polskiemu państwu, nie może się czuć bezpieczny. Właśnie przeczymy wszystkim tym, którzy mówili, że rząd PiS jest jedynie rewersem rządów PO-PSL i kontynuuje umowy „okrągłego stołu”. Długo badaliśmy przestępstwa, długo też ważyliśmy odpowiedzialność, aby nikomu nie zrobić krzywdy. Teraz nadszedł czas wymierzania sprawiedliwości w imieniu Najjaśniejszej Rzeczypospolitej. Aresztowani zostali…, zarzuty wobec nich nie podlegają żadnej wątpliwości… – premier kończy swoje wystąpienie z poważną, ale budzącą nadzieję miną.

Obrazki z akcji „czyste ręce”, pokazujące wyprowadzanych w kajdankach tych, którzy dotychczas zasiedlali wszelkie możliwe studia telewizyjne, wzbudzają ogromny oddźwięk. Ludzie dyskutują o tym wszędzie. Autobusy, przystanki, zakłady fryzjerskie i poczekalnie pełne są rozemocjonowanych ludzi. Coś się zaczęło, coś przełamało…

Jakie to przyniesie skutki? Otóż jestem przekonany, że tym ruchem PiS – po raz kolejny – przebija szklany sufit, notowania idą w górę. Kończy się psioczenie i wewnętrzne gnicie władzy.

Grupa specjalnie wyselekcjonowanych analityków, oficerów i prokuratorów przygotowała miażdżące dokumenty. Prześledzono ruchy finansowe pomiędzy Polską i chociażby Panamą, Cyprem i Wyspami Samoa. Efekty są szokujące. Funkcjonariusze w kominiarkach wyprowadzają lokatorów luksusowych rezydencji. Część zatrzymań następuje tuż pod Sejmem, a nawet w ministerialnych gabinetach. Zarzuty poważne: defraudacje, działalność na rzecz obcych wywiadów, pranie pieniędzy, powiązania z mafią. Akcja nie oszczędza także całej grupy wysokich oficerów służb specjalnych. Na naszych oczach rozbity zostaje rdzeń antypaństwa. Aresztowania następują także wewnątrz samego obozu władzy i rządu. Twarda ręka państwa nie oszczędza nikogo.

Widzicie te sceny? Wielu z nas o tym wręcz marzy. Wielu uważa mnie za niepoprawnego jastrzębia, człowieka bez umiaru i tak radykalnego, że nie zniesie tego większość „elektoratu”. Przyznajcie jednak, że dopóki nie nadejdzie taki dzień, dopóty dobra zmiana nie nabierze nowego rozpędu, nie zostaną zahamowane procesy gnilne. Chcecie rządzić przez kolejne kadencje, to przestańcie udawać, że nie wiecie, o czym w tej chwili piszę!

Tekst ukazał się pierwotnie w nr 1-2/2020 tygodnika „Sieci”.