Szymon Hołownia pomysł na naprawę świata ma rewolucyjnie prosty i w istocie nadzwyczaj łatwy do zrealizowania: po prostu musimy wszyscy się dogadać. Wierzący z niewierzącymi, zwolennicy aborcji z obrońcami życia poczętego, prawica z lewicą, heterycy z homoseksualistami, wielbiciele Kaczora z wyznawcami Shreka

– pisze Krzysztof Varga na łamach „Gazety Wyborczej”.

Dziennikarz „GW” opisuje swoją „przygodę” z książką Szymona Hołowni „Teraz albo nigdy”, która jest zbiorem felietonów kandydata na prezydenta. Varga drwi z tekstów dziennikarza.

Szymon Hołownia najwyraźniej nie od wczoraj szykował się na przywódcę kraju, a może i całego świata, w tym sensie jego decyzja nie jest zaskoczeniem, albowiem z lektury „Teraz albo nigdy” wynoszę wiedzę, że jeśli ktoś może uratować świat, to tylko Hołownia. Z Bożą pomocą, ma się rozumieć

– czytamy.

Czytałem felietony Hołowni i zgadzałem się z nim we wszystkim, (…) ale czytając, piłem herbatę za herbatą, pochłaniałem kawę za kawą i jedynie głęboko zakorzeniony strach wobec narkotyków powstrzymywał mnie przed zastosowaniem amfetaminy, żeby nie osunąć się w czarną czeluść bezdennego snu

– pisze Varga.

Dziennikarz zwraca też uwagę na spotkania Hołowni z czytelnikami w całej Polsce.

Szymon Hołownia, jak wynika z jego tekstów, jest potrzebny wszędzie, świat bez Szymona Hołowni najpewniej sobie nie poradzi, a jeśli świat sobie nie poradzi, to co dopiero Polska

— czytamy.

Wszędzie, gdzie się zatrzymuje, dzieci i starcy masowo do niego lgną, bezdomni rzucają mu się w ramiona, a ubodzy do stóp, obłożnie chorzy zdrowieją, deliryczni alkoholicy zrywają z nałogiem, młodzież zabija się o selfie z Hołownią, ryzykownie podniecone staruszki obdarowują go domowymi przetworami

– przekonuje.

Podsumowując swój tekst, Varga przypomina, że Szymon Hołownia chciał zostać dominikaninem.

Miast zakonnika mamy kandydata na prezydenta. I musimy nieść to brzemię

– pisze Varga.

mly/”Gazeta Wyborcza”