Kolejne wypowiedzi liderów opozycji, od marszałka Senatu Tomasza Grodzkiego po Donalda Tuska, wskazują iż zapadła tam decyzja o kontynuacji bardzo szkodliwej dla Polski linii demolowania praworządności przez negowanie wszelkiego prawa polskiej demokracji do jego reformy.

CZYTAJ: Grodzki chce w Polsce Hongkongu? Nawołuje do protestów: Ludzie mają prawo. Sędziowie są brutalnie atakowani. Nie może tak być

Oraz: Czyli ulica i zagranica! Tusk wzywa do protestów ws. praworządności: „Ulica” to dziś 100 tys. ludzi, zaś „zagranica” to UE

Warto zwrócić uwagę na powołanie się przez marszałka Grodzkiego na przykład hongkoński. Uczynił to w sposób nieuprawniony, bo tam bitwa idzie, tak jak u nas, o niezależność od Wielkiego Brata. A zatem tamtejsi protestujący bliżsi są PiS-owi niż Pekinowi. Jednak istotą przykładu jest brutalność tamtejszych zamieszek. Czy o takim rozwoju wydarzeń śni Marszałek Senatu, który zaczynał w roli gołąbka pokoju?

Mamy też wzmagającą presję ze strony Brukseli, odkładającą na bok nawet pozory, o czym świadczy zapowiedź zajęcia się już projektem ustawy mającej skończyć z uczestnictwem w życiu politycznym sędziów i demolowaniem ustroju sądów. A zatem z tym, co jest nie do pomyślenia w demokracjach zachodnich.

Wszystko wskazuje, że historia zatoczyła koło. Znowu jesteśmy w sytuacji sprzed lipcowych wet prezydenta w roku 2017. Ponad dwa lata prób znalezienia kompromisu, ustępstw, negocjacji ze strony rządzącej, nie przyniosły efektu.

Przestrzegaliśmy przed takim finałem na tych łamach wielokrotnie - drugiej stronie nie chodzi bowiem niestety o to, by reformy były lepsze, ale by ich nie było. Święte krowy III RP, celebryckie, biznesowe i mafijne, muszą mieć nieformalne immunitety, a te może zapewnić tylko spleciony układami wymiar sprawiedliwości. Tylko w takim świecie da się bezkarnie powodować wypadki nie mając prawa jazdy, być sędzią mimo nagrań sugerujących korupcję, pobierać kamienice w Warszawie za grosze. To, że bliżej nam w jego kształcie do Ukrainy niż Zachodu, to już nie ich sprawa.

Tym razem obóz Zjednoczonej Prawicy, cały obóz, musi być jednak mądrzejszy. Zmian w obszarze sprawiedliwości, obiecanych Polaków i wciąż wyczekiwanych, nie da się, jak już widać gołym okiem, wynegocjować z prominentnymi przedstawicielami sądownictwa. Nikt tam nie chce słuchać o ewidentnych i teoretycznie bliskich lewicowym sercom bolesnych sprawach, jak ta, która wybrzmiała na proteście w Poznaniu.

CZYTAJ O TYM: Kobieta na ”Łańcuchu światła” w Poznaniu: „Nie walczę w obronie sądów”. Tłum ją zagłuszał

Mam nadzieję, że dziś wszyscy już rozumieją, że trzeba przez ten opór - wobec wszelkich zmian - przejść. Po prostu wytrzymać. Polacy chcą tej reformy i rozumieją, że nie da się jej zrobić bez zderzenia z potężnymi interesami. Trzeba tez jasno o tym mówić i cieszy, że zarówno premier jak i prezydent nazwali ostatnio rzeczy po imieniu.