Jeśli sprawy potoczą się zgodnie ze scenariuszem, wedle którego Platforma znajdzie się w zapadni z własnej woli, bo nie potrafiła odróżnić laurowego wieńca od pętli z konopi, to czeka nas wielkie poruszenie na opozycyjnej stronie.

Bo to nie będzie wyłącznie klęska Schetyny, Halickiego, Neumanna, Kidawy – Błońskiej i wszystkich innych zachwyconych sobą do nieprzytomności bez najmniejszej ku temu przyczyny. I rozsiewających nienawiść wobec tych, którym ludzie w ostatnich latach zaufali. To także katastrofa dla pozostałych, udających mistrzów politycznych aliansów, wchodzących w bagno z miną znawcy trudnych krajobrazów. Wszak wśród działaczy PO z pewnością są ludzie doskonale zorientowani w możliwościach przywódczych ekipy Schetyny, w prawdziwej ocenie dokonań Tuska zwieńczonej rozpaczliwą ucieczką pod osłoną berlińskiej spódnicy. Jednak nikt ich głosu nie usłyszał, bo też nigdy go nie wydali. Szli w owo bagno dotrzymując kroku czołówce watahy. Mieli dorzynać tę z opowieści Sikorskiego, ale nic z tego nie wyszło, bo lud ich na czas rozpoznał i kieruje właśnie na pustkowie.

Zanim spróbują się jeszcze raz zorganizować i mamić jakimiś nowymi krętactwami, prędzej uformują szyki już też wytrawni, głównie jednak uliczni gracze. Ci, którym najbardziej wadzi prawdziwa rodzina, kościół, polska tradycja i religijna przynależność. Ci od obrzydliwości niesionych na plakatach i w rękach, wymalowani, jak osobiści wysłannicy Belzebuba i niszczący symbole, wobec których nawet awangarda komunistycznej zarazy przystawała. Oni z pewnością będą chcieli natychmiast wykorzystać sytuację i wskoczyć na miejsce sponiewieranej na własna prośbę PO. Będą chcieli, także w Unii, przedstawić się, jako bardzo ważna odnoga światowego lewactwa, zdolna właściwie do wszystkiego. Oni sądzą, że potrafią jeszcze lepiej zorganizować przeciwko dzisiejszej Polsce i ulicę i zagranicę. Sądzą, ale nie myślą, bo jakakolwiek myśl gości u nich rzadko. Wszystkim rządzi obrzydliwa hucpa i zagraniczna kasa. Ale i tak ten numer nie przejdzie. Ręczę.