NASZ WYWIAD. Ojciec prezydenta Dudy: "K. Morawiecki jest postacią wyjątkową, kimś, kogo można nazwać bohaterem narodowym"

Kornel Morawiecki jest postacią wyjątkową, kimś, kogo można nazwać bohaterem narodowym. Takich ludzi jest niewielu. Łączył jednoznaczność stawiania sobie celów z umiejętnością współdziałania ze wszystkimi

— mówi portalowi wPolityce.pl prof. Jan Tadeusz Duda, ojciec prezydenta Andrzeja Dudy, profesor nauk technicznych, wykładowca AGH w Krakowie, kandydat PiS do Senatu w województwie małopolskim.

wPolityce.pl: Panie profesorze, jak w pańskiej pamięci zapisał się Kornel Morawiecki?

Prof. Jan Tadeusz Duda: Kornel Morawiecki jest postacią wyjątkową, kimś, kogo można nazwać bohaterem narodowym. Takich ludzi jest niewielu. Łączył jednoznaczność stawiania sobie celów z umiejętnością współdziałania ze wszystkimi. Szanował wszystkich, także tych, z którymi różnił się w poglądach politycznych. Przez całe życie prezentował stanowczość i jednoznaczność z pełną świadomością, że idealny świat nie jest możliwy. Bardzo ważne było jego wystąpienie podczas inauguracji Sejmu. Sądzę, że tego typu postawa wypływa z wiary, z odczucia zobowiązań wobec niepoznawalnego Boga. Człowiek potrzebuje poczucia sprawiedliwości i poczucia sensu, a ten sens wypływa z Boga. Kornel Morawiecki wyraził w tym wystąpieniu również i moje odczucia. Bez Boga nic bowiem nie da się zrobić skutecznie. To, że właściwie nie ma  kontrowersji dotyczących osoby Kornela Morawieckiego jest sukcesem jego podejścia do ludzi.

W sondażu przygotowanym na zlecenie portalu wPolityce.pl wynika, że jeżeli Donald Tusk nie wystartuje w wyborach prezydenckich jego „zmiennikiem” mógłby być Robert Biedroń. Panie profesorze, co pan sądzie o Robercie Biedroniu, jako potencjalnym kontrkandydacie pańskiego syna, Andrzeja Dudy w wyborach prezydenckich w 2020 r.?

Ludzie lubią być przekorni. Nie dostrzegam w panu Robercie Biedroniu zarysów męża stanu.

Syn czasami radzi się pana w podejmowaniu decyzji?

Nie (śmiech). Nie uważam się za upoważnionego, żeby wypowiadać się w sprawach państwa jako doradca prezydenta. Nie mam pełnej wiedzy na temat wszystkich uwarunkowań i decyzji. Mogę wypowiadać się jedynie w kwestiach, które w  pełni znam. Oczywiście przekazujemy sobie wzajemnie opinie społeczne, ale tak wszyscy sobie robią.

Kandyduje pan do Senatu z województwa małopolskiego. Czytałem pańską ulotkę wyborczą. Dużo miejsca poświęca pan edukacji. Co należy zmienić w polskiej edukacji?

Edukacja powinna spełniać trzy ważne zadania. Po pierwsze, przygotować człowieka do życia w społeczeństwie. Po drugie, trenować mózg m.in. za pomocą technik pamięciowych w wieku, w którym on się najszybciej rozwija. Trzecie, istotne zadanie to przygotowanie do następnego etapu życia, w szkole podstawowej powinno być przygotowanie do szkoły średniej, w szkole średniej przygotowanie do studiów. Jak wskazałem, przygotowanie człowieka do życia w społeczeństwie jest głównym zadaniem szkoły. Najważniejszymi przymiotami w szkole powinna być religia, język polski i wychowanie fizyczne. Te przedmioty mają zapewnić rozwój ducha, kultury i zdrowia. W procesie przygotowania człowieka do życia trzeba wprowadzać również literaturę, która naświetla problemy społeczne oraz etykę wyłożoną w sposób systematyczny, czyli studium Pisma św. Ważną sprawą jest przerwa międzylekcyjna, którą należy wykorzystać jako istotny element socjalizacyjny dzieci i młodzieży służący do zawiązywania przyjaźni i rozwiązywania konfliktów.

W swojej działalności jako wykładowca i jako radny PiS w sejmiku województwa małopolskiego dużą wagę przykłada pan do promowania programu, który ma służyć odkrywaniu talentów u dzieci młodzieży. Może pan rozwinąć ten temat?

To motyw przewodni moich działań w sejmiku województwa małopolskiego. Nie wystarczy wspierać i pomagać zdolnym dzieciom np. poprzez stypendia. To powinno się robić, ale należy też wspierać dzieci, które uczą się gorzej i mają problemy w szkole. Jeżeli nic się z tym nie zrobi, będzie to zmarnowany kapitał społeczny. Dziecko, które ma złe oceny w szkole, jest niesłusznie spychane na margines. Jest to początek marginalizacji społecznej człowieka. Wielokrotnie zwracałem już uwagę, że marginalizacja społeczna zaczyna się już w przedszkolu. Musimy na ten problem poświęcić więcej czasu i więcej środków w budżecie. Jako radny sejmiku województwa małopolskiego staram się o pieniądze na program „Każde dziecko ma swój talent”. Takich rozwiązań w naszej szkole brakuje, a są one obecne w szkołach amerykańskich i angielskich. W programach edukacyjnych należy również zadbać o to, aby dzieci uczyć krytycznego odbioru informacji oraz zwalczać uzależnienia internetowe. Edukacja szkolna musi być dostosowana do wyzwań współczesności. Szkoła średnia musi mieć większy wkład w budowanie świadomości prawnej. Młodzi ludzie wchodzą w dorosłe życie nie mają świadomości zagrożeń prawnych. Mam na myśli publikowanie treści w mediach społecznościowych i odpowiedzialnych decyzji finansowych. Szkolnictwo wymaga wprowadzenia zmian.

Postuluje pan również o zwiększenie działań wspierających innowacyjną gospodarkę. Na co należy położyć największy nacisk w tej sferze?

Działania związane z innowacyjnością powinny być przyspieszone. Chciałbym, żeby udało się na szerszą skalę udrożnić przepływ informacji między przedsiębiorcami a ludźmi nauki poprzez zbudowanie bazy kompetencji kadry naukowej w Polsce. Próbuje to robić w województwie małopolskim, ale idzie to dość ciężko. Ten proces można zdynamizować poprzez odpowiednią decyzję na poziomie ministerialnym, która nakładałaby na kadrę naukową obowiązek promowania swoich kompetencji. Przedsiębiorca szukając konkretnego specjalisty mógłby napisać w języku technologicznym czego potrzebuje, a program wyszukiwałby osoby o odpowiednich kompetencjach. W ten sposób można łączyć badania naukowe z działalnością biznesową i wdrażać innowacyjne rozwiązania. W ministerstwie jest już program, który tłumaczy takie zapytania na klasyfikację dyscyplin i wyszukuje ludzi, którzy mają wiedzę na ten temat. Należy jednak przyspieszyć działania wdrażające go w życie.

Rozmawiał Tomasz Plaskota