Donald Tusk ma zostać porwany z Brukseli i internowany w zajętym przez wojska specjalne zamku w Malborku.

Zlekceważyłem przestrogi „Gazety Wyborczej”, że przełożona na czas już po wyborach parlamentarnych (13 października 2019 r.) druga część sesji Sejmu może być wykorzystana do wprowadzenia stanu wyjątkowego. Niestety będzie nawet gorzej. Dowiedziałem się, że zaplanowano połączenie najbardziej opresyjnych metod stanu wojennego z 13 grudnia 1981 r. z represjami sanacyjnej soldateski, których najbrutalniejszą formą był obóz w Berezie Kartuskiej, zwany eufemistycznie Miejscem Odosobnienia. Prace nad zamachem stanu są bardzo zaawansowane. Przygotowane są już też listy internowanych.

Przez ostatnich kilka miesięcy eksperci zwracali uwagę na ożywienie w stosunkach polsko-białoruskich. I nie potrafili racjonalnie tego ożywienia wytłumaczyć. A sprawa jest arcyboleśnie prosta. Otóż dogadywano się z Aleksandrem Łukaszenką w sprawie wydzierżawienia (na zasadzie eksterytorialności) dwóch białoruskich poligonów w okolicach miejscowości Różana i Damanawa. A przede wszystkim wydzierżawienia budynków w białoruskim miasteczku Bereza. I nie jest przypadkiem, że to te same budynki, które w latach 1934-1939 służyły za Miejsce Odosobnienia. Te budynki są położone przy ulicy Lenina i w jednym (zajmowanym w latach 30. przez strażników i personel obozu) znajduje się supermarket EuroOpt, w drugim – galeria i przedszkole. To znaczy znajdowały się, gdyż na podstawie porozumienia z Łukaszenką budynki są intensywnie przerabiane na przyjęcie internowanych z Polski, a cały teren jest ogradzany wysokim murem. Formalnie ma tam być obiekt wojskowy. Z kolei na poligonach Różana i Damanawa budowane są baraki.

Kiedy 15 i 16 października 2019 r. wprowadzony zostanie stan wyjątkowy, internowanych zostanie 9736 (tyle samo, ilu internowano w stanie wojennym; liczby osadzonych w Miejscu Odosobnienia nie da się precyzyjnie ustalić, dlatego odniesieniem będzie stan wojenny) opozycyjnych polityków, przedstawicieli ruchów obywatelskich, fundacji, stowarzyszeń, autorytetów moralnych, intelektualistów, ludzi kultury, naukowców, przedstawicieli wolnych zawodów itp. Większość internowanych trafi do baraków na poligonach Różana i Damanawa. Natomiast w Berezie mają zostać osadzeni przede wszystkim parlamentarzyści opozycji i najbardziej znani samorządowcy oraz wybitni intelektualiści i ludzie kultury, m.in. Krystyna Janda (jej dwa teatry w Warszawie zostaną zalane betonem), Agnieszka Holland, Daniel Olbrychski, Maja Ostaszewska, Magdalena Cielecka, Patryk Vega, Jan Klata, Andrzej Saramonowicz, Zbigniew Hołdys, Monika Olejnik, Klaudia Jachira, Katarzyna Kolenda-Zaleska, Justyna Pochanke, Adam Michnik, Jarosław Kurski, Jakub Sobieniowski, Maria Nurowska, Dorota Stalińska, Maciej Stuhr, Tomasz Lis, Wojciech Sadurski, Marcin Matczak, Ireneusz Krzemiński, Jan Hartman, Marcin Król, Andrzej Rzepliński, Leszek Balcerowicz.

W wyniku specjalnej operacji, w którą zaangażowanych ma być ok. 3 tys. funkcjonariuszy różnych tajnych służb oraz wojska specjalne, zatrzymany i internowany ma być laureat pokojowego Nobla Lech Wałęsa. Zostanie on przewieziony do ośrodka w Arłamowie, gdzie był już internowany w czasie stanu wojennego. Ośrodek został przerobiony na bardzo obszerny i luksusowy hotel oraz centrum rekreacji. Perfidia ma polegać na tym, że cały ośrodek zostanie wyłączony tylko dla Lecha Wałęsy – jedynego więźnia. I będzie pilnowany przez pułk komandosów, 5 baterii artylerii przeciwlotniczej oraz batalion wojsk rakietowych. W jednej z restauracji kompleksu na Lecha Wałęsa czekać będą (tak jak po 13 grudnia 1981 r.): 2 butelki spirytusu, 289 butelek wódki, 158 butelek wina, 59 butelek winiaku i koniaku, 239 butelek szampana, 1115 butelek piwa oraz 1163 paczki papierosów. W zapasie będzie jeszcze 20 tys. butelek innych trunków, w tym najbardziej nawet wyszukanych oraz 1000 pudełek kubańskich cygar.

Inna specjalna operacja przewidziana została dla przewodniczącego Rady Europejskiej, byłego premiera Donalda Tuska. Z Brukseli ma zostać on porwany i przywieziony do kraju przez grupę specjalną, najprawdopodobniej kierowaną przez detektywa Krzysztofa Rutkowskiego. Akcja została tak pomyślana, by była równie skuteczna jak operacja z 12 września 1943 r., gdy komandosi Otto Skorzenego odbili i wywieźli Benito Mussoliniego z górskiego kompleksu Albergo-Rifugio w Apeninach. Następnie Donald Tusk zostanie umieszczony w zajętym przez wojska specjalne zamku w Malborku, gdzie ma być jedynym internowanym. Byli prezydenci Aleksander Kwaśniewski i Bronisław Komorowski mają zostać internowani w zamku w Książu, zaś byli premierzy Hanna Suchocka, Jan Krzysztof Bielecki, Waldemar Pawlak, Włodzimierz Cimoszewicz, Jerzy Buzek, Leszek Miller, Marek Belka, Kazimierz Marcinkiewicz i Ewa Kopacz w zamku w Krasiczynie. Z tego grona szczególną ochroną ma zostać otoczony Kazimierz Marcinkiewicz – z powodu obaw o możliwość odbicia go przez komandosów wynajętych przez jego byłą żonę Isabel.

Nie obejdzie się bez różnych nieprzyjemnych działań wobec internowanych samorządowców. I tak prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski ma być internowany na terenie oczyszczalni Czajka. Z kolei prezydent Gdańska Aleksandra Dulkiewicz trafi do „internatu” na Westerplatte, prezydent Poznania Jacek Jaśkowiak do klubu go-go przy Starym Rynku w jego mieście, prezydent Sopotu Jacek Karnowski do restauracji na najbardziej znanym molo w Polsce, a prezydent Białegostoku Tadeusz Truskolaski do baraku zbudowanego w Puszczy Białowieskiej z drewna sosen zniszczonych przez kornika drukarza.

Wszyscy internowani mogą być poddawani torturom, ale nie w miejscu odosobnienia, lecz po przewiezieniu specjalnymi samolotami do tajnego więzienia w Starych Kiejkutach. Wielka operacja wprowadzania stanu wyjątkowego i towarzyszących jej akcji specjalnych została przygotowana pod kryptonimem „Jutro może być gorsze”.