Miały być: nowa jakość, odcięcie się od postkomunistycznej i aferalnej przeszłości, wreszcie – odświeżony szyld. Skończyło się na komitecie SLD i listach, na których prym wiodą tacy politycy, jak Marek Dyduch, Robert Kwiatkowski czy Joanna Senyszyn. Reset po lewej stronie znów się nie udał – zauważa na łamach tygodnika „Sieci” Marcin Fijołek.

Fijołek omawia sytuację polskiej lewicy przed zbliżającymi się wyborami. Przypomina sytuację z 2017 roku:

Podczas corocznych obchodów Święta Pracy środowiska lewicowe organizują marsz, podczas którego dochodzi jednak do zgrzytu. Jedna z liderek Partii Razem – Marcelina Zawisza – nie chce podać ręki Włodzimierzowi Czarzastemu, a w swoim przemówieniu krytykuje SLD i domaga się postawienia Leszka Millera i Aleksandra Kwaśniewskiego przed Trybunałem Stanu (chodziło o sprawę więzień CIA). W reakcji Piotr Gadzinowski (SLD) pisze odezwę »Marcelinka co komuniście nie dała«.

Autor tak komentuje to zdarzenie:

Historia ta nie jest tylko jednym z dowodów na to, jak w praktyce wygląda na lewicy szacunek wobec kobiet czy walka z seksistowskim językiem i uprzedzeniami. To przede wszystkim świadectwo i potwierdzenie tezy, że mniejsze ugrupowania – jak Razem czy Wiosna – odbiły się od systemowej ściany i weszły pod opiekuńcze skrzydła SLD. Dodaje też, że miało być inaczej. Inicjatywa, na której czele stanął Adrian Zandberg, od samego początku dystansowała się od postkomunistów, wykluczając jakąkolwiek formę współpracy ze skompromitowanymi działaczami i baronami, którzy przez długie lata mieli wpływ nie tylko na samą lewicę w Polsce, ale i na całe państwo. Podobnie Wiosna Roberta Biedronia – deklarował nowe otwarcie zarówno ideowe, jak i przede wszystkim personalne. Fijołek zauważa również, że:

Sam Biedroń kpił z »dinozaurów«, jakimi miały być zgrane nazwiska na listach PiS oraz PO. Dziś Biedroń musi zaakceptować na listach nie tylko szyld SLD, ale także Roberta Kwiatkowskiego, Marka Dyducha czy Joannę Senyszyn.

Autor opisuje też możliwe powody takich posunięć:

Oficjalnie od polityków lewicy słyszymy zapewnienia o dojrzałych i merytorycznych rozmowach programowych, ale prawdziwe powody są o wiele bardziej przyziemne. Partię Razem złamano bezwzględną oceną wyniku w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Przed tym niewielkim ugrupowaniem stanęła perspektywa, w której kończą się subwencje wyborcze, a lokalni działacze coraz usilniej szukają szalup ratunkowych w innych ugrupowaniach. Z kolei przed Wiosną – po przeczołganiu się nad progiem wyborczym w majowym eurogłosowaniu – stawało coraz wyraźniejsze widmo szybkiego krachu. […] Włodzimierz Czarzasty do końca wierzył w kontynuację projektu Koalicji Europejskiej […]. Gdy nie powiódł się pomysł na drugą odsłonę politycznego mariażu ze Schetyną, Czarzasty wznowił rozmowy z Biedroniem i Zandbergiem. Lewicowe ugrupowania łączy dziś więc wyłącznie przekonanie, że samodzielnie nikt nie osiągnie choćby namiastki wymarzonego sukcesu.

Fijołek wskazuje jednak na trudności, z jakimi może spotkać się lewica:

Politycy Wiosny i Razem wylądowali na listach SLD. Problem jest […] także finansowy. Jeśli bowiem lewicowa lista przekroczy próg wyborczy, to politycy Sojuszu będą zarządzać subwencjami z budżetu państwa. W Razem jest nieco obaw co do podziału środków […]. Dodatkowe obawy pojawiają się w Wiośnie, która – według dokumentów ujawnionych przez telewizję wPolsce.pl i »Wprost« – ma zostać wchłonięta w szeregi Sojuszu. Problemów zatem nie brakuje. Największy będzie jednak dotyczył wiarygodności […].

W podsumowaniu autor stwierdza, że:

Po październikowych wyborach szybko powinno się okazać, kto na tym egzotycznym sojuszu zyskał najwięcej – przynajmniej jeśli chodzi o miejsca w parlamencie, bo pokłady wiarygodności wśród działaczy lewicy topnieją na naszych oczach niezwykle szybko.

Więcej w najnowszym numerze „Sieci”, w sprzedaży od 2 września br., także w formie e-wydania na http://www.wsieciprawdy.pl/e-wydanie.html.

Zapraszamy też do subskrypcji tygodnika w Sieci Przyjaciół – www.siecprzyjaciol.pl  i oglądania ciekawych audycji telewizji wPolsce.pl