Nie tylko parlamentarzysta Piotr Misiło, prezydent Gdańska Aleksandra Dulkiewicz, ale także Gazeta Wyborcza nie zdała dziś testu z godnego uczczenia pamięci polskich bohaterów.

„Dziś hołd powstańcom, jutro faszystom” pisze „Gazeta Wyborcza” na pierwszej stronie. 1 sierpnia 2019 r. W 75. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego. Gdzie jest szacunek do powstańców? Na pewno daleko za chęcią zbicia politycznego kapitału i uderzeniu w rząd Zjednoczonej Prawicy.

Poza skandalicznym i nieprawdziwym określeniem Brygady Świętokrzyskiej NSZ mianem faszystów, uderza przede wszystkim brak szacunku do polskiej tradycji i historii nawet w takim dniu. Po więcej argumentów odsyłam do rozmowy z publicystami w telewizji wPolsce.pl.

Brak szacunku do przelewających w Powstaniu Warszawskim bohaterów krew jest porażający. Ale to niejedyny taki przypadek w Polsce w ostatnim czasie. Przoduje skrytykowany już nawet przez własne środowisko Piotr Misiło publikujący chroniony prawnie znak Polski Walczącej na tle tęczowej flagi. I uzasadnia, że w 1944 r. walczyli przecież także homoseksualiści. Ale jest także Aleksandra Dulkiewicz i jej radosne pląsy zaplanowane w rocznicę wybuchu II wojny światowej.

ZOBACZ WIĘCEJ: Misiło wylewa żale na partyjnych kolegów. Nie ma go listach więc dziękuje PO i Nowoczesnej „za słowa wsparcia, hejt i groźby”

CZYTAJ TAKŻE: Czy gdańszczanie zatrzymają ten obłęd? Radosne tańce 1 września to wymarzony scenariusz dla Berlina

Kiedyś, nie zapominajmy, za taniec do czerwonych maków na Monte Cassino, można było dostać w twarz. Czy szacunek do polskiej historii i zwyczajna, ludzka, pamięć o zmarłych, odeszła w zapomnienie? Czy wyparła ją chęć zaistnienia i zbicia politycznego kapitału. W wymienionych powyżej przykładach raczej to drugie. Dla milionów Polaków na szczęście pamięć o bohaterach jest ważniejsza.

I serce rośnie, że na szczęście będziemy to za chwilę obserwować. Będą miliony ludzi oddających hołd powstańcom w godzinę „W” w całej Polsce i setki tysięcy ludzi śpiewających (nie)zakazane piosenki na pl. Piłsudskiego w Warszawie. Na szczęście, Polacy w zdecydowanej większości, mają Polskę na pierwszym miejscu. I nie interesuje ich polityczny kapitał.