Wśród zadań nowego wiceministra sprawiedliwości Marcina Romanowskiego są m.in. informatyzacja wymiaru sprawiedliwości oraz cyberbezpieczeństwo. Romanowski został powołany na stanowisko wiceministra 4 czerwca br. przez premiera Mateusza Morawieckiego, na wniosek ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ziobro.

Znam Marcina Romanowskiego od czasów komisji Rywina, współpracujemy już wiele lat, nigdy się na nim nie zawiodłem

— zaznacza Minister Sprawiedliwości.

I dodaje:

To człowiek o bardzo mocnym kręgosłupie moralnym, o bardzo silnych wartościach; spójny w życiu – w tym, co głosi, tym, co robi, jak postępuje. Ma bardzo wysokie standardy etyczne. To naukowiec, ma duży dorobek w dziedzinie prawa. Gdyby nie zaangażowanie przeze mnie pana Marcina Romanowskiego do pracy w ministerstwie i Instytucie Wymiaru Sprawiedliwości (IWS), którym kierował, to zapewne byłby już po habilitacji

— dodaje minister Ziobro.

Romanowski urodził się 20 stycznia 1976 r. w Skrwilnie k. Rypina. Jest doktorem nauk prawnych. Dyrektor Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości (od 2016), pełnomocnik Ministra Sprawiedliwości ds. Informatyzacji i Cyberbezpieczeństwa oraz ds. Funduszu Sprawiedliwości (od 2018).

Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Rypinie (1995), absolwent prawa na WPiA Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (2000) oraz podyplomowych studiów prawniczych (Magister Legum, LL.M.) na Uniwersytecie w Ratyzbonie, Bawaria (2002). Stypendysta Fundacji Konrada Adenauera na Uniwersytecie w Ratyzbonie (2000 - 2002), Greifswald i Uniwersytecie Humboldta w Berlinie (2004-2005).

Rozprawę doktorską „Własność w procesie rozliczeń z komunistyczną przeszłością. Studium teoretycznoprawne na przykładzie Niemiec po 1989 roku” obronił w 2008 r. na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Adiunkt w Katedrze Teorii i Filozofii Prawa na WPiA UKSW w Warszawie.

Główne obszary zainteresowań badawczych Romanowskiego to prawo rozliczeń z przeszłością państw bezprawia, prawo naturalne i niepozytywistyczne koncepcje prawa, teoria prawa globalnego, antropologia prawnicza oraz jej zastosowania w tworzeniu i stosowaniu prawa. Autor publikacji i opracowań naukowych, w tym współautor monografii „O trudnych przypadkach filozofii prawa. Studia z antropologii filozoficznej” oraz „Reprywatyzacja. Problemy teorii i praktyki”.

Nowy wiceminister sprawiedliwości mówi, że jego praca doktorska była

„jednym z pierwszych opracowań w Polsce dotyczących tej tematyki; przygotowywane pod kierunkiem prof. Lecha Morawskiego, światowej sławy teoretyka prawa, dla którego problematyka rozliczeń z komunistycznym bezprawiem była ważna zarówno w sensie refleksji naukowej, jak i praktyki funkcjonowania państwa”.

Po doktoracie – jak opowiada Romanowski – zajął się nowymi trendami w prawie międzynarodowym – tzw. prawem globalnym.

„To zagadnienia filozoficzno-prawne, podbudowy aksjologicznej wspólnoty globalnej, którą identyfikowałem za pomocą pojęcia osoby i jej przyrodzonej godności, wychodząc od zasady ex persona ius oritur - prawo opiera się na osobie i jej godności, osoba jest źródłem prawa w sensie materialnym”

— zaznacza.

Należy przypomnieć, że Romanowski był ekspertem tzw. komisji w sprawie Rywina (2003-04) i współautorem raportu przygotowanego przez tę komisję. Następnie - w latach 2005-07 oraz od 2015 - doradca Ministra Sprawiedliwości. Inicjator Pracowni Liderów Prawa IWS, z której nie ukrywa dumy.

„Dzięki temu projektowi miałem okazje spotkać wielu wspaniałych młodych ludzi, którzy łączą najwyższe kompetencje z postawą służby publicznej. Tak wiele mówi się, że ta dzisiejsza młodzież jest jakaś gorsza, a ja - dzięki kolejnym edycjom Pracowni - utwierdzam się w odwrotnym przekonaniu: że jest niesamowicie wielu młodych prawników, którzy pozwalają z nadzieją i pewnością myśleć o przyszłości polskiego państwa”

— przekonuje nowy wiceminister sprawiedliwości.

Szef resortu Zbigniew Ziobro podkreśla:

„Z racji jego naukowego zacięcia powierzyłem panu Romanowskiemu zadanie utworzenia zaplecza eksperckiego w obszarze prawnym i tym się zajmował jako szef IWS. Prowadził bardzo ciekawe badania i nadzorował je, jeśli chodzi m.in. o sferę stosowania prawa, uwarunkowań skuteczności prawa. Wykonywał bardzo ważne zadania, przygotowując podstawy do naszych rozległych działań legislacyjnych”.

Jak argumentuje Zbigniew Ziobro:

„Dr Romanowski wykonuje też świetną robotę, jeśli chodzi o ludzi, którzy aspirują do tego, żeby wejść w dorosłe życie zawodowe, prawnicze. Motywuje tych ludzi do pracy, do związania się właśnie z naszym środowiskiem, które chce silnego państwa, opartego na wartościach. Buduje relacje z zagranicą, ma rozległe kontakty ze środowiskami naukowymi, uniwersytetami, jest naszym łącznikiem z europejskimi ekspertami. Właśnie zacięcie naukowe, doświadczenie i szerokie kontakty na świecie i w Polsce miały też wpływ na to, że powierzyłem mu nadzór nad informatyzacją wymiaru sprawiedliwości – bo to jest sfera, która wymaga ciągłych innowacji, rozwoju. Myślę, że jego praca w tym obszarze spowoduje, że na najbliższe lata będzie wyznaczona jasna strategia, a z nią unowocześnianie całego wymiaru sprawiedliwości”.

Nowy wiceminister przekonuje, że ma jasną wizję, co chce osiągnąć i jak to zrobić. Jako swe główne cele wymienia: budowę zrównoważonego i innowacyjnego ekosystemu prawnego i technologicznego, zaangażowanie nowych technologii do wsparcia procesu orzeczniczego, wykorzystanie nowatorskich rozwiązań do pomocy pokrzywdzonym przestępstwem i prewencji przestępczości, nacisk na projektowanie i analizę kompleksowych rozwiązań w wymiarze sprawiedliwości przyjaznych i otwartych dla każdego.

Jako bazę doświadczeń, które mu w osiągnięciu tych celów z pewnością pomogą, wymienia niektóre z obszarów swego doświadczenia. To, wedle jego słów, m.in. w Ministerstwie Sprawiedliwości - nadzór nad informatyzacją wymiaru sprawiedliwości: zarządzanie portfelem wieloaspektowych i kompleksowych projektów, zarządzanie jednym z największych budżetów informatycznych w administracji (informatyka i cyberbezpieczeństwo) - powyżej 200 mln zł, w tym wykorzystanie środków europejskich; uruchomienie sieci pomocy pokrzywdzonym przestępstwem na terenie całej Polski: działających obecnie 51 ośrodków regionalnych i 285 lokalnych, infolinii dla pokrzywdzonych; koordynacja prac nad nowelizacją ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym wprowadzającej w pełni zinformatyzowane postępowanie rejestrowe oraz elektroniczne akta rejestrowe.

Lista tych dokonań jest długa, ale warto jeszcze w niej wspomnieć o nadzorze, utrzymaniu, rozwoju i ewaluacji Systemu Losowego Przydziału Spraw (funkcjonowanie tego systemu było jednym z głównych argumentów broniących reformy sądownictwa w negocjacjach Polski z Komisją Europejską, przedstawionym w Białej księdze ws. reform polskiego wymiaru sprawiedliwości – przypomina) i czuwaniem nad funkcjonowaniem ustawy o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym oraz nadzorze nad utrzymaniem i rozwojem systemu teleinformatycznego Rejestru sprawców przestępstw na tle seksualnym w Polsce.

Jak oceniają Romanowskiego szefowie, współpracownicy, osoby, z którymi stykał się i styka na swej zawodowej ścieżce?

Minister Zbigniew Ziobro:

„Jest człowiekiem, który najwięcej wymaga od siebie, zarazem jest bardzo skromny i pracowity”.

Prof. Marek Michalski, dziekan Wydziału Prawa i Administracji UKSW:

„Jako naukowca, bo z tej perspektywy znam pana Romanowskiego, oceniam bardzo pozytywnie. Pamiętam jego doktorat, jeden z pierwszych, jaki był broniony na wydziale. Zajął się bardzo ciekawą i – trzeba powiedzieć – dość trudną tematyką rozliczeń z przeszłością, przede wszystkim w sferze prawa. Podjęcie tego tematu było nie lada wyzwaniem, czemu sprostał, dlatego ten doktorat zapadł mi w pamięci. Później zajął się pracą naukową nad kwestią globalizacji prawa, też będącą sporym wyzwaniem. To nowe pole badawcze, które pojawiło się ostatnimi czasy, a on sobie świetnie z tym tematem radził”.

Dr Wojciech Federczyk, dyrektor Krajowej Szkoły Administracji Publicznej:

„Jak najwyżej oceniam kompetencje i współpracę z dr. Marcinem Romanowskim, który w 2016 r. został powołany na przewodniczącego Rady KSAP. W ramach prac Rady rzeczywiście starał się wspierać działania KSAP skierowane na to, ażeby pozyskiwać jak najlepszych, jak najzdolniejszych młodych ludzi do pracy w administracji”.

Mikołaj Pawlak, Rzecznik Praw Dziecka:

„Kompetentny człowiek, bardzo elokwentny, mądry, wszechstronnie wykształcony – przecież i dyrektor wielu instytucji, i filozof prawa, o bardzo szerokich horyzontach. Bardzo dobrze się z obecnym panem wiceministrem współpracowało i myślę, że nasza współpraca będzie się nadal bardzo dobrze układała, szczególnie w sprawach rodziny”.

Warto też przywołać fakt, że Romanowski od lat angażuje się w pomoc Polakom mieszkającym na Ukrainie, inicjując i biorąc udział w kolejnych projektach społecznych, które mają realny wpływ na poprawę sytuacji mniejszości polskiej we Lwowie i jego okolicach.