Wygrałem konkurs na kandydata na stanowisko dyrektora Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN - poinformował PAP w sobotę prof. Dariusz Stola.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Muzeum Polin z nowym dyrektorem? MKiDN nie przedłużyło umowy Dariuszowi Stoli. Jego następca zostanie wyłoniony w konkursie

UJAWNIAMY skąd płyną darowizny dla POLIN. Placówka zorganizowała kampanię zrównującą antysemityzm władzy z 1968 r. z dzisiejszym marginesem

Dyrektor Muzeum POLIN kontra Ziemkiewicz: „Z pewnością nie jest osobą dobrej woli. Systematycznie mówi bardzo złe rzeczy”

Większość członków 15-osobowej komisji podjęła decyzję o wyborze mojej kandydatury

— dodał.

Prof. Dariusz Stola poinformował, że po piątkowym przesłuchaniu kandydatów, większość członków 15-osobowej komisji pod przewodnictwem wiceministra Jarosława Sellina podjęła decyzję o wyborze jego kandydatury.

Ale decyzja komisji jest tylko rekomendacją. Z tego co wiem, uzgodniono formalnie, że dyrektora Muzeum POLIN powołuje minister kultury w porozumieniu z przedstawicielami m.st. Warszawy i Stowarzyszeniem ŻIH

— zauważył prof. Stola.

Przypomniał, że „decyzję o powołaniu dyrektora tej instytucji podejmie minister kultury”.

Minister kultury i dziedzictwa narodowego Piotr Gliński 27 lutego br. ogłosił konkurs na kandydata na stanowisko dyrektora Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN.

Kandydatów na to stanowisko oceniła piętnastoosobowa komisja konkursowa, w której skład weszli przedstawiciele założycieli Muzeum, Rady Muzeum, związków zawodowych działających w Muzeum, ogólnopolskich organizacji i stowarzyszeń muzealniczych oraz środowisk żydowskich.

Dotychczasowa, pięcioletnia kadencja prof. Dariusza Stoli jako dyrektora Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN upłynęła 28 lutego br. Stola został powołany na stanowisko dyrektora tego muzeum 1 marca 2014 r.

Prof. Dariusz Stola jest historykiem, profesorem w Instytucie Studiów Politycznych PAN i w Collegium Civitas, członkiem zespołu Ośrodka Badań nad Migracjami UW. Zajmuje się historią PRL, historią migracji międzynarodowych oraz stosunków polsko-żydowskich. Opublikował ponad 100 artykułów naukowych, a także książki: „Nadzieja i zagłada” (1995); „Kampania antysyjonistyczna w Polsce 1967-1968” (2000), „Patterns of Migration in Central Europe” (2001, z C. Wallace), „PRL: trwanie i zmiana” (2003, z M. Zarembą), „PZPR jako machina władzy” (2012, z K. Persakiem) i podręczniki dla szkół średnich. Książka „Kraj bez wyjścia? Migracje z Polski 1949-1989” zdobyła w 2011 r. nagrodę historyczną tygodnika „Polityka”.

Muzeum Historii Żydów Polskich jest pierwszą w Polsce publiczno-prywatną instytucją tego typu stworzoną wspólnie przez rząd, samorząd lokalny i organizację pozarządową. Na mocy umowy trójstronnej podpisanej 25 stycznia 2005 r. przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego, prezydenta m.st. Warszawy oraz przewodniczącego Stowarzyszenia Żydowski Instytut Historyczny strona publiczna finansowała budowę budynku muzeum, natomiast Stowarzyszenie ŻIH odpowiadało za sfinansowanie i stworzenie wystawy głównej.

wkt/PAP