Skąd cała afera? Profesorowi Janowi Grabowskiemu nie spodobały się nowe mundury policyjne, które jego zdaniem, nawiązują do umundurowania tzw. granatowej policji” - formacji porządkowej, nad którą całkowitą kontrolę miał hitlerowski okupant. Grabowski od lat przypisuje tej formacji liczne zbrodnie dokonywane również na Żydach. Komendant Główny Policji słusznie wystąpił do redakcji z wnioskiem o sprostowanie. Efekt? Kpiny i agresja redaktorów z Czerskiej.

CZYTAJ RÓWNIEŻ:„Wyborcza” robi aferę z galowego umundurowania policjantów. W roli eksperta – prof. Grabowski: To infantylizacja pamięci historycznej

CZYTAJ TAKŻE:TYLKO U NAS. Bulwersująca wypowiedź! Prof. Grabowski poszedł dalej niż Gross: Polacy nic nie robili, żeby ratować Żydów

Do oczywistego wniosku policji o sprostowanie, odniósł się w histeryczny sposób redaktor Maciej Stasiński, który oczywiście kreuje Grabowskiego na męczennika.

Do nagonki na prof. Jana Grabowskiego, prowadzonej dotychczas przez ministra kultury i czynowników z IPN, dołącza teraz Komenda Główna Policji. Komendant Główny Policji zażądał od „Gazety Wyborczej” publikacji sprostowania do felietonu prof. Jana Grabowskiego o projektowanych granatowych mundurach polskiej policji. Tekst sprostowania nie przyszedł pocztą poleconą, lecz przywiózł go do redakcji patrol policji.

– histeryzuje Stasiński.

Mimo że rzecznik dramatycznie uzasadnia konieczność sprostowania „strasznym przekłamaniem historycznym”, jakiego dopuścił się Jan Grabowski, nie wiadomo, co prostuje Komenda Policji.

– wyzłośliwia się Stasiński.

CZYTAJ RÓWNIEŻ:Istny seans nienawiści. Grabowski: Polska ma dobrze ugruntowującą się reputację ciemnogrodu. Wizerunek jest katastrofalny

Redakcja „Wyborczej” z dumą prezentuje następnie słowa prof. Grabowskiego.

Czytelnikom przypominamy, że prof. Grabowski napisał tylko, że dzisiejsza policja powinna unikać utożsamiania się z międzywojenną policją II RP, a także z polską policją pod dowództwem niemieckim w czasie okupacji, zwaną z racji koloru mundurów właśnie „granatową”, bo obie mają za sobą niesławne, a nawet zbrodnicze karty.(…). Prof. Grabowski uważa więc, że bezkrytyczne przejmowanie tradycji II Rzeczypospolitej, dziś coraz częstsze, świadczy o infantylnym i mitomańskim podejściu do historii, jakby Polska międzywojenna była „rajem utraconym”.

– twierdzi Stasiński.

Redakcja złośliwie komentuje więc tezy zawarte w sprostowaniu przywiezionym do redakcji przy ul. Czerskiej w Warszawie.

Po pierwsze, inspektor dr Ciarka prostuje, że w mundury granatowe policja nie zostanie dopiero ubrana, lecz nosi je już od 2009 roku. Po drugie, a to jest najważniejsze dla Komendy broniącej policji międzywojnia – rzecznik Ciarka oświadcza, że prof. Grabowski „napisał artykuł tak, jakby nie było policjantów ginących w 1939 roku w obronie granic, mordowanych w Bydgoszczy, ponad sześciu tysięcy grobów na cmentarzu wojennym w Miednoje. Jakby nie zaistnieli policjanci cichociemni, z najsłynniejszym z nich – Janem Piwnikiem „Ponurym”. Jakby nie było policjantów pomordowanych za współpracę z polskim podziemiem, takich jak komendant miasta Krakowa – mjr Franciszek Erhard”.Co ma piernik do wiatraka?**

– pyta Stasiński i rysuje kolejną laurkę dla Grabowskiego oraz współautorów „Dalej jest noc…”

Pionierskie badania i publikacje Jana Grabowskiego oraz m.in. Barbary Engelking, Jacka Leociaka czy Dariusza Libionki i innych badaczy z Centrum Badań nad Zagładą Żydów Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk spotykają się od dawna z systematycznym odporem rządu i jego dyżurnych nacjonalistów, np. z kręgu IPN. Wygląda więc na to, że na Jana Grabowskiego wydali państwowe zlecenie „czciciele dobrego imienia narodu polskiego”.

– czytamy w „GW”.

CZYTAJ TAKŻE:Szokująca manipulacja Grabowskiego i innych autorów „Dalej jest noc”! Sugerują, że Polacy posiadali własną administrację pod niemiecką okupacją!

Problem z prof. Granowskim i jego kolegami z „Gazety Wyborczej” polega na tym, że piszą sobie historię po swojemu. Tylko z tych fragmentów, które im pasują i z pominięciem „niewygodnych” faktów dla antypolskiej narracji niektórych środowisk żydowskich. Wszelka polemika z manipulacjami Grabowskiego wywołuje na Czerskiej atak wściekłości. Natychmiast tez pojawiają się dyżurne argumenty o kołtuństwie i antysemityzmie. Tak ma wyglądać polemika?

WB