Sensacyjna pierwotna wersja przemówienia Grzegorza Schetyny, uzasadniającego wotum nieufności

Odkryłem pierwotną wersję przemówienia Grzegorza Schetyny w związku z wnioskiem Platformy Obywatelskiej o odwołanie rządu Mateusza Morawieckiego i powołanie samego Schetyny na prezesa Rady Ministrów. Oto ona.

Panie Marszałku! Wysoka Izbo!

Panie premierze, no to odmień pan „być”. - No daj pan spokój. - No odmień pan, no. - Weź się pan! - Bo nie odmienisz. - Taa, nie odmienię. - To odmień pan. - … - No, Aj… - Aj. - Em. - Em. - Aj em. - No wiem. Aj em. - …. - …. – Ju a… - Ju a, no sam powiem. – Ale nie mówisz. – Bo pan… - Co ja? Co ja? – Mnie pan stresujesz. – Ja pana stresuję, k…! Uczysz się pan tego trzeci rok! W rządzie i na kursach! I wszystko to jak krew w piach! – Ta, krew od razu. – I bo czego to jest odmiana? – Jak – czego? – No jakiego słowa? – No, słowa normalnie. - Posiłkowego. – No. – Jakiego? – Posiłkowego. – Jakiego posiłkowego? - …. – Tu… - Em? – Tu bi, k…. Or not tu bi. O tym, też pan nie słyszałeś? (oklaski).

Ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, , ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, , ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, , ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti ) oklaski, okrzyki).

Musisz pan przyznać, że jak ja zrobię dzióbek, to nie ma ch… we wsi. – Co prawda, to prawda. Że na pana dzióbek nie ma bata. Jest zajebisty. (…) No, ja lecę, spieszę się. Lecę. – Gdzie pan się znowu spieszysz, k…! – No bo, k…, spieszę się do roboty. – Ale to do roboty pan się spieszy, k…? – No niby, k…, racja. – Co się panu stało? - Przypieprzyłem się w skrzynkę. Ja! Zajebiście! (oklaski).

-No śniadanie jem, jem jem. – Taak! Taaak! – W sklepie kupuję, kupuję. – Taaak? To super! – Umówił się, umówił, umówił. - Ja! Nie! – Całuje, całuje, całuje. – Ekstra! (okrzyki, oklaski).

Ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, , ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, , ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, , ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti (oklaski, okrzyki).

-Myślę se – Litwini?! Jacy Litwini?! – myślę. Bo nie zrozumiałem. Cały wieczór myślałem!. Wreszcie mnie olśniło: Skąd Litwini wracają?! Dobrze mówię? – Aha. – Najpierw nie zrozumiałem. Wracają z wycieczki. – No dobrze już. Litwini. Już mi pan powiedział. I chciałbym się położyć. – A! Przepraszam bardzo! Nie ja zacząłem z tymi Litwinami. Pyta pan – skąd Litwini, więc ja odpowiadam – że wracają z wycieczko, nocnej; to mówiłem. Chyba o to chodziło? To dobre: Litwini! – Tak tylko powiedziałem. Ch… tam z Litwinami! – No panie, jak to ch… tam?! Najpierw pan zaczyna, a potem się pan wścieka. Dobrej nocy życzę! (oklaski, okrzyki).

Ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, , ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, , ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, , ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti, ti (oklaski, okrzyki).

Ale na razie wnoszę o dymisję Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego! Jak widać, wersja ta jest wyraźnie inspirowana dialogami z filmu Marka Koterskiego „Dzień świra”.