Tytuł ten wydać się może oksymoronem. Przecież zwolennicy wolności, otwartości i tolerancji z zasady muszą być wrogami totalitarnego systemu! Jednak i komuniści odwoływali się do – oczywiście „autentycznej” – wolności, i oni propagowali najprawdziwszą, bo „ludową”, demokrację. Kiedy dziś słyszymy o liberalnej demokracji, która ma być przeciwieństwem jej trywialnej, „populistycznej” wersji, czy nie przypominamy sobie czegoś?

—zastanawia się Bronisław Wildstein w felietonie „Totalitarni liberałowie” zamieszczonym w tygodniku „Sieci”.

CZYTAJ TAKŻE: W nowym numerze tygodnika „Sieci”: Wraca koszmar! „Wiele wskazuje, że swój powrót Tusk widzi tylko w formule lidera całej opozycji”

Gdy obserwujemy, jak w imię tolerancji eliminowane są poglądy uznawane za niewłaściwe przez jej rzeczników, kiedy w obronie otwartości z debaty publicznej wypychane są wszelkie racje przeciwników dominującej ideologii, czy nie czujemy déjà vu?

—pyta publicysta.

Wildstein zauważa, że pomimo wyboru nowego rządu w 2015r., stary układ liberalno-lewicowy robi wszystko, aby powrócić do władzy.

Szczególnie ostro możemy przeżywać to w naszym kraju. Wprawdzie Polacy wybrali władzę, która przeciwstawia się liberalno-lewicowej doktrynie, ale rzecznicy status quo ante robią wszystko, aby zdelegitymizować PiS, zastraszyć jego zwolenników, a w efekcie doprowadzić do paraliżu rządu. Wbrew pozorom to oni ciągle dysponują większymi zasobami: większością mediów, środowiskami opiniotwórczymi, uniwersytetami, wpływowymi korporacjami z prawniczą na czele i przede wszystkim bezwarunkowym poparciem zachodniego establishmentu. Praktykę ich działania prześledźmy na konkretnym casusie niejakiego prof. Wojciecha Sadurskiego

—czytamy.

CZYTAJ WIĘCEJ: Sadurski bawi się w prokuratura! Przedstawia listę oskarżeń wobec polityków obozu rządzącego. Co jeszcze wymyśli?

Jego krajowa publicystyka w pierwszym okresie III RP nie odbiegała od obowiązującego, „wyborczego” kanonu. Różniło go nieco podkreślanie swojej „zachodniej” wyższości. Antagonistom z prowincjonalnych polskich uniwersytetów wypominał ich zaściankowość, niewiedzę o tym, że w zachodniej Europie wszystkie problemy zostały już rozwiązane, a liberalna socjaldemokracja jest spełnieniem historii. Z czasem owa pseudoargumentacja przekształciła się w potok obelg i insynuacji pod adresem przeciwników. Nasiliło się to jeszcze po dojściu PiS do władz

—pisze Wildstein.

Popis liberała okazuje się identyczny z nazistowskimi bluzgami pod adresem niechętnych III Rzeczy krajów. Sadurski, intelektualny lokaj zachodniego salonu, wie, że do jego obowiązków należy także wymachiwanie kijem, i robi to z bezprzykładną gorliwością. Przy jakichkolwiek intelektualnych kryteriach powinno go to definitywnie skompromitować. W Warszawie spotyka się z przychylnością uniwersyteckiego środowiska. Prof. Jan Majchrowski, który wykazał się dużym nonkonformizmem i cywilną odwagą, podejmując się roli prezesa Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego – co Sadurski określił jako „ześwinienie się” – zwrócił się do rektora UW, aby ukrócił nielicujące z godnością pracownika uczelni ekscesy. W odpowiedzi kierujący Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych prof. Marek Wąsowicz złożył wniosek do rektora Uniwersytetu Warszawskiego o wszczęcie wobec Majchrowskiego postępowania dyscyplinarnego za… krytykowanie Sadurskiego

—czytamy.

Więcej w najnowszym numerze „Sieci”, w sprzedaży od 19 listopada br., także w formie e-wydania na http://www.wsieciprawdy.pl/e-wydanie.html. W wydaniu dostępnym w kioskach wyjątkowy prezent z okazji 100. rocznicy odzyskania przez Polskę Niepodległości – reprint mapy II Rzeczypospolitej, pokazujący rozwój terytorium państwa w latach 1918-1921.

Zapraszamy też do subskrypcji tygodnika w Sieci Przyjaciół – www.siecprzyjaciol.pl  i oglądania ciekawych audycji telewizji internetowej www.wPolsce.pl.

kk