Wyścigi w Jeleniej Górze – kontekst nie tylko kryminalny. Charakterystyczny dla III RP imposybilizm

W tragicznej wiadomości z Jeleniej Góry (przypomnijmy: w trakcie nieformalnych, odbywających się w środku nocy na ulicy wyścigów samochodowych, zginęło dwoje poruszających się po pasach pieszych; sprawcy otrzymali zarzut „zabójstwa w zamiarze ewentualnym”, co oznacza karę więzienia nie mniejszą niż 12 lat), uderzyła mnie przede wszystkim pewna sprawa.

Oto siostra zabitego mężczyzny stwierdziła, że nielegalne wyścigi w tym miejscu to nie było nic nowego, bo ona sama wielokrotnie widziała, jak uczestniczący w nich kierowcy zbierali się na określonej stacji benzynowej. Po czym… rozpoczynali wyścigi.

Narzuca się myśl: jeśli był to fakt powszechnie znany, to dlaczego policja nie rozpoczęła działań prewencyjnych? Być może wysłanie w ten rejon nocą tylko kilka razy w miesiącu patroli drogówki zdepopularyzowało by imprezę. A wtedy dziś ofiary by żyły, a sprawcy, dwudziestoparoletni, głupi testosteronowi chłopcy, nie byliby zabójcami, i nie siedzieli w areszcie z perspektywą wyjścia zapewne dopiero w latach 30 obecnego wieku.

I to jest pytanie, adresowane również wobec szczebla politycznego. Przypomina mi się bowiem, bulwersująca Warszawę kilka lat temu, sprawa niejakiego „Froga”. Noszący tenże pseudonim gentelman, wielbiciel szybkiej jazdy, notorycznie i demonstracyjnie dokonywał stołecznymi ulicami łamiących wszelkie możliwe przepisy rajdów, i chwalił się nimi w internecie. A policja i prokuratura, w charakterystycznym dla IIIRP imposybilizmie, długo nie potrafiły skutecznie go zastopować; znaleźć na niego paragrafu. Miało to, przynajmniej w Warszawie, pewien skutek polityczny, bo coraz więcej mieszkańców dochodziło wówczas do wniosku, że za tę sytuację odpowiedzialna byłą ówczesna władza.

Wnioski powinny być oczywiste, tak mi się przynajmniej wydaje.