Cierpienia prawdziwych demokratów i miłośników praworządności

Coś strasznego. Ja się dziwię, że oni jeszcze wytrzymują tę sytuację. Kto? To się wyjaśni za chwilę. Przychodzą do Sejmu i niezrażeni od miesiąca codziennie go pytają, czy przeprosi. Najbardziej przeżywają jego pytanie: „Za co mam przepraszać?”. Są przerażeni taka postawą. Odbiegają wtedy od niego szybko interpretują jego wypowiedzi. Ich celem jest przekazywanie całej prawdy całą dobę. Tak jak oni ją widzą i przeżywają. Co ja mówię, przeżywają. Jak cierpią. Na szczęście doznają małej ulgi, jeśli inni dzielą z nimi cierpienie. Bo to znaczy, że rozumieją ich ból. Jak na przykład choćby ja. Skromny obserwator srebrnego ekranu. Mojej ulubionej stacji.

Najpierw w studio, prowadząca program o konkursie na piosenkę „Platforma Obywatelska i jej dorobek”, odstąpiła od rozmowy z artystami. Zrozpaczona długim oczekiwaniem na przeprosiny, zapytała obecnych w studio co oni myślą – kiedy przeprosi? Artystów było trzech i jedna reżyserka filmowa, co będzie w jury konkursu. Ponieważ artyści milczeli, reżyserka postanowiła się upewnić: - „Czy chodzi o tego prokuratora?”, zaraz, jak on się nazywa …

…Stanisław Piotrowicz – uzupełniła prowadząca. I natychmiast dodała: - Łączymy się z naszym wysłannikiem sejmowym, który miejmy nadzieję będzie miał dla nas dobre wiadomości. - Tomasz Śliski przed naszymi kamerami. Tomku, słyszysz mnie?

• Tak, tak, doskonale. Nie mam niestety, informacji na które wszyscy czekamy. Nie poddawajmy się jednak. Nie ulegajmy panice, że oto w Polsce nastąpiła epoka bezprawia i zdławienia demokracji, choć zostały tylko jej resztki. Faktem jest jednak, a pamiętajmy dla nas najważniejsze są „Fakty” emitowane codziennie o 19, że zbliżamy się do stadium barbarzyństwa, jaki próbują narzucić rządzący.

Oto rozmawiamy jednym z nich: - Czy przeprosił pan już sędziów Sądu Najwyższego, nazywając ich złodziejami, a którzy czują się obrażeni?

• Ja nikogo nie obraziłem. Powiedziałem tylko, że nie wyobrażam sobie, żeby ludzi sądzili sędziowie, którzy są złodziejami. To jest prawda uniwersalna.

• Ale są sędziowie, którzy czują się obrażeni. Kiedy ich pan przeprosi?

• Nie wiem, za co miałbym kogoś przepraszać. Dziękuję …obowiązki…

• Oto namacalny przykład cynizmu serwowany nam przez przedstawiciela obozu władzy.

Według takich reguł funkcjonuje to państwo. A my musimy w nim żyć. Czy można w takiej atmosferze normalnie oddychać, normalnie myśleć? Jeśli tak, to tylko dzięki wielkiemu wysiłkowi i temu, że dla takiej postawy, jaką państwo przed chwilą wraz ze mną oglądali, nie będzie żadnego pobłażania. Zapytam krótko. Czy państwo znacie inny kraj na świecie, gdzie można bezkarnie obrażać sędziów? Ja w każdym razie w takim kraju żyć nie chcę. Ale nie wszystko stracone.

To mówiąc, reporter na naszych oczach wyjął z kieszeni trzy oddzielne pisma różnych osób ze skargą na Stanisława Piotrowicza. Jakby nieco spokojniejszy poinformował: - Jedna z tych kartek to  oskarżenie, jakie skierował do sądu sędzia Sądu Najwyższego przeciwko… W tym miejscu, reagujący nerwowo, a potępiający zachowanie Piotrowicza, realizator transmisji przez pomyłkę zerwał łączność z Sejmem. Obraz na sekundę zniknął. Usłyszeliśmy tylko dyspozycję z reżyserki: - Dawaj szybko tego Tuska. Niech im przywali. Już nie słyszałem premiera. Bardzo żałuję. Musiałem wyjść. Tydzień wcześniej zgłosiłem się jako wolontariusz do sondy ulicznej „Czy powinien przeprosić?”.