„Wyborcza” manipuluje i chce storpedować wybór kandydatów do SN! Nie podobają jej się kandydaci Ziobry

Pałkarze i etatowi propagandyści z Czerskiej pracują na najwyższych obrotach! Dziś „ujawnili” kolejną, rzekomą aferę w związku z naborem kandydatów do Sądu Najwyższego. Ewa Ivanova, wbrew oczywistemu orzeczeniu SN z roku 2011, uznała sobie, że czas spoczynku nie wlicza się w staż prokuratora Jarosława Dusia, a to, ma uniemożliwić jego kandydowanie. Z kolei Wojciech Czuchnowski przekonuje , że w „Neo-KRS” łamie się kręgosłup.

CZYTAJ TAKŻE:Wielowieyska oskarża: KRS „klepie” ludzi Ziobry. Mitera odpowiada: Nie wyobrażam sobie, aby ktokolwiek wpływał na sędziów

CZYTAJ RÓWNIEŻ:TYLKO U NAS. Piotrowicz odsłania kulisy dzisiejszego posiedzenia KRS: Obradowaliśmy w normalnych warunkach, bez zakłóceń zewnętrznych

Neo-KRS pozytywnie zaopiniowała do Sądu Najwyższego prokuratora po dyscyplinarkach, który nie spełnia ustawowych wymogów. Spełnia za to kryteria polityczne: to jeden z kluczowych śledczych Zbigniewa Ziobry.

– „ujawnia” dziś Ewa Ivanova w „Gazecie Wyborczej”.

Zdaniem pani redaktor prokurator Jarosław Kuś nie spełnia wymogu, który polega na 10 letnim stażu danego kandydata do SN w sądzie lub prokuraturze. „Wylicza” więc, że Dysiowi brakuje do wymaganego stażu 8 miesięcy. Skąd te wyliczenia? Redaktorka z Czerskiej nie wliczyła w staż okresu, w którym Dyś (z powodów zdrowotnych) przeszedł w pewnym momencie swojej kariery w stan spoczynku. Co ciekawe, sama autorka przytacza sprawę postanowienia SN z listopada 2011 roku, który pozwala na wliczanie stanu spoczynku do stażu pracy.

Maciej Mitera, rzecznik prasowy Rady, odpowiadając „Wyborczej”, przytacza cytat z postanowienia SN z listopada 2011 r. Sąd uznał wtedy, że pojęcie prokuratora „obejmuje nie tylko prokuratorów wykonujących pracownicze obowiązki prokuratorskie, ale również prokuratorów w stanie spoczynku”.

– czytamy w „Wyborczej”.

Jakie „autorytety” mają świadczyć na korzyść chwiejnej koncepcji Ewy Ivanowej? Tu robi się naprawdę ciekawie. To podobno prokuratorzy z wojującego z rządem stowarzyszenia Lex Super Omnia. Z tekstu nie poznamy nazwisk tych „ekspertów”. Łatwo się jednak domyśleć kto mógł „pomagać” Ivanovej. To prawdopodobnie Krzysztof Parchimowicz, prokurator objęty śledztwem w sprawie afery VAT i autor słynnej instrukcji dla prokuratorów, przez którą (zdaniem dzisiejszego kierownictwa Prokuratury Krajowej) afera VAT mogła rozwijać się bez większych przeszkód.

CZYTAJ TAKŻE:Przez niego umarzano VAT, a dziś pluje na premiera! Prok. Parchimowicz o Mateuszu Morawieckim: „Pana kariera nie ma dla Polski znaczenia”

CZYTAJ RÓWNIEŻ:Przyczynił się do rozkwitu afery VAT, ale krytykuje Izbę Dyscyplinarną w SN! Parchimowicz: „Terytorium i orzecznictwo izby stanie się jałowe”

W „zespole ekspertów” GW odnaleźć można za to prof. Marka Chmaja - pupila „kasty” sędziowskiej, znanego z kompromitujących występów przed Komisją śledczą ds. Amber Gold. Chmaj reprezentował przed komisją Jana Rostowskiego, byłego ministra finansów w rządzie Donalda Tuska. Doradzał tez sędziom jak omijać ustawe dezubekizacyjną. Pokrętna logika wywodu autorki oraz wywody „ekspertów” nijak mają się więc do faktów, ale…tym gorzej dla faktów.

CZYTAJ TAKŻE:NASZ NEWS. Konstytucjonalista radzi sędziom, jak omijać ustawę dezubekizacyjną. Prof. Chmaj: „Ustawa narusza podstawowe wartości i gwarancje”

Oprócz występów pani Ivanovej na łamach dzisiejszej „Gazety Wyborczej”, swoje trzy grosze dorzuca oczywiście Wojciech Czuchnowski w swoim komentarzu. Temu nie podoba się wczorajsze uczestnictwo ministra sprawiedliwości na posiedzeniu Krajowej Rady Sądownictwa. Wcześniej „GW” narzekała, że minister Ziobro nie zasiadał w KRS, ale dziś koncepcja jest widocznie inna. Pewnie dlatego Czuchnowski twierdzi, że Ziobro odbył w KRS „gospodarską wizytę”. Czuchnowski jak zwykle więc manipuluje i histerycznie przekonuje, że KRS znalazła się pod butem Prokuratora Generalnego. Dostaje się też Kamilowi Zaradkiewiczowi, którego kandydatura (przeszła w dodatkowym głosowaniu) do Sądu Najwyższego stała się powodem sporu między poseł Krystyną Pawłowicz, a ministrem sprawiedliwości.

By dostać posadę w Sądzie Najwyższym, Zaradkiewicz musiał dla Ziobry napisać lojalkę. Oficjalnie „odcina się” w niej od swojego dawnego stanowiska. Pisze, że teraz jego pogląd jest już „właściwy”. W ostatniej odsłonie Ziobro upokorzył Zaradkiewicza publicznie, odczytując tę lojalkę. Dzięki temu, mimo sprzeciwu Pawłowicz i paru jej towarzyszy z KRS, Zaradkiewicz dostał upragnioną nominację. Można więc powiedzieć, że zaprzaństwo w ostateczności się opłaciło.Ale po tym ohydnym spektaklu łamania kręgosłupów na miejscu Zaradkiewicza bałbym się spojrzeć w lustro.**

– pisze Czuchnowski.

Do histerii salonu na łamach „Gazety Wyborczej” zdążyliśmy się już przyzwyczaić. Kolejne wystąpienia i  manipulacje są tylko przykładem całkowitej bezradności tej redakcji. Skończyły się czasy, gdy to środowisko „Gazety Wyborczej” wyznaczało standardy polskiego wymiaru sprawiedliwości.

WB