Prof. Nowak: W Polsce wciąż są tacy, którzy wybierają podległość wobec zagranicy, byle ta pomogła im utrzymać uprzywilejowaną pozycję

Prof. Andrzej Nowak na łamach „Gościa Niedzielnego” opublikował bardzo ciekawy felieton - prezentując wydarzenia z historii Polski nakreślił, jak niegdyś niektórzy Polacy wybierali podległość wobec obcych mocarstw. Z kolei inni się przeciwko temu buntowali. Profesor dostrzega, ze podobnie jest także dziś.

Prof. Nowak przedstawił, co istotnego w historii Polski stało się w 1733 roku.

Obywatele tego wciąż istniejącego państwa usłyszeli od ościennych mocarstw, że tym razem, to jest w roku 1733, po śmierci Augusta II, nie mogą wybrać już takiego króla, jakiego chcą, ale muszą takiego, jakiego chcą sąsiedzi. Obywatele, oburzeni tym naciskiem z zewnątrz, wybrali jednak swojego kandydata – Stanisława Leszczyńskiego. Wtedy do Polski dwa korpusy wojska wysłała Rosja. Oczywiście pod pozorem obrony polskiej wolności!

— napisał profesor.

Przypomniał także inne wydarzenie, za czasów rządów ostatniego króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego, „wybranego przez carycę”.

Kiedy jednak ambasador nowej carycy każe porwać z Warszawy senatorów Rzeczypospolitej i podyktuje Sejmowi nowe, „oświecone” prawa, gwałcąc pozory nawet odrębności tego kraju od woli i imperatorowej, wtedy obywatele znów przypomną sobie o niepodległości – i z jej hasłem ruszą do nowego powstania: do konfederacji barskiej w roku 1768. nów przegrają, po pięcioletniej walce. Praca organiczna ruszy jednak po tej klęsce ze zdwojoną siłą

— zaznaczył.

Idea niepodległości nie zgasła jednak, odzywała się naprzemiennym rytmem powstań i pracy organicznej przez następnych 125 lat, aż do zwycięstwa w roku 1918. A potem, kiedy znów zabiorą Polsce niepodległość sąsiedzi, ta tradycja przedłuży się aż do Solidarności, aż do Anny Walentynowicz i Andrzeja Gwiazdy

— zauważył prof. Nowak. I stwierdził, że obecnie to właśnie ta tradycja obecna ma przewagę. Co jednak nie znaczy, że nie ma jej przeciwników.

Są jednak wciąż tacy, którzy wybierają podległość – byle ta (czyli wsparcie zagranicznych potencji) pomogła im utrzymać uprzywilejowaną pozycję, zagrożoną przez suwerenną wolę obywateli Rzeczypospolitej. Podległość – tak jak niepodległość – jest wyborem

— napisał. Najprawdopodobniej te słowa można odnieść do opozycji czy przedstawicieli nadzwyczajnej kasty, którzy w imię obrony swoich interesów domagają się interwencji unijnych instytucji w Polsce.

as/gosc.pl