W ostatni czwartek Sejm zdecydowaną większością głosów (403 głosy za, 6 głosów przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu) przyjął nowelizację ustawy o świadczeniach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych.

Ta nowelizacja jest realizacją porozumienia zawartego 8 lutego tego roku pomiędzy ministrem zdrowia i przedstawicielami Porozumienia Rezydentów Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy.

Nowelizacja nie tylko przyśpiesza podniesienie poziomu nakładów na ochronę zdrowia do 6% PKB już w roku 2024, ale między innymi wprowadza także dodatki dla rezydentów w wysokości 600-700 zł miesięczne w czasie specjalizacji, przy czym w zamian za to, korzystający z nich zobowiązują się przepracować przynajmniej 2 lata po jej zakończeniu w placówkach publicznej służby zdrowia.

Ponadto nowelizacja wprowadza minimalne wynagrodzenie dla lekarza w wysokości 6750 zł miesięcznie, dla lekarzy pracujących tylko w jednej placówce ochrony zdrowia, a także likwidację klauzuli opt-out, ale dopiero od 2028 roku.

Przypomnijmy, że istotą znowelizowanej ustawy jest zwiększenie środków publicznych na finansowanie ochrony zdrowia w Polsce z 4,5% PKB w roku 2017 do 6% PKB w roku 2025, a więc o 1,5 % PKB w ciągu najbliższych 8 lat.

I tak już w 2018 roku ten poziom finansowania ma urosnąć do 4, 78% PKB; w roku 2019 – 4,86% PKB; w 2020 roku – 5,03% PKB; w 2021 roku -5,30% PKB; w 2022 roku-5,55% PKB; w 2023 roku -5,80% PKB, w 2024 roku – przynajmniej 6% PKB, a więc chodzi o coroczny wzrost finansowania ochrony zdrowia o około 0,2% PKB z roku bieżącego.

Przypomnijmy, że 1% PKB w warunkach roku 2018 wyniesie ponad 20 mld zł, więc już w roku następnym dodatkowe środki przeznaczone na ochronę zdrowia osiągną kwotę przynajmniej 4 mld zł.

Przypomnijmy także, że dodatkowa kwota środków na ochronę zdrowia, będzie planowana corocznie w ustawie budżetowej i będą one w postaci dotacji przekazywane do Narodowego Funduszu Zdrowia, powiększając środki zebrane przez Fundusz ze składek.

Jednocześnie środki finansowe odpowiadające wzrostowi nakładów na dany rok w porównaniu z rokiem poprzednim w pierwszej kolejności będą przeznaczane na świadczenia zdrowotne określone na każdy rok w drodze rozporządzenia wydawanego przez ministra zdrowia.

Przygotowując to rozporządzenie minister zdrowia ma się kierować koniecznością zapewnienia dostępności do określonych świadczeń z uwzględnieniem list oczekujących, a także zapewnieniem świadczeń opieki zdrowotnej dzieciom, kobietom w ciąży, osobom niepełnosprawnym i osobom w podeszłym wieku, wreszcie powinien brać pod uwagę także wnioski płynące z mapy potrzeb zdrowotnych.

Należy także przypomnieć, że ze względu na dobrą sytuację budżetu państwa w 2017 roku minister finansów zaproponował jego nowelizację, która została przeprowadzona przez Parlament w listopadzie poprzedniego roku.

W wyniku tej nowelizacji dodatkowe środki w wysokości 3 mld zł przeznaczono na zakupy w ochronie zdrowia, będą to dodatkowe świadczenia dotyczące wszczepiania endoprotez, operacji zaćmy, wydatki związane z onkologią, około 1,5 mld zł zostanie przeznaczone na zapłatę za tzw. nadwykonania, pozostała część środków na dodatkowe zakupy sprzętu medycznego w porozumieniu z organami prowadzącymi placówki ochrony zdrowia (głównie jednostkami samorządu terytorialnego).

Minister zdrowia w porozumieniu z prezesem NFZ zdecydował także na wykorzystanie środków z funduszu zapasowego tego Funduszu w kwocie 0,76 mld zł na zakup dodatkowych świadczeń zdrowotnych w tych obszarach, w których są najdłuższe kolejki

Sumarycznie, więc te dodatkowe środki z nowelizacji budżetu państwa i funduszu zapasowego przeznaczone na ochronę zdrowia, spowodowały, że wszystkie wydatki publiczne na ten cel już w roku 2017 przekroczyły 90 mld zł i wyniosły 4,7% PKB.