Nominat partii, a kreuje się na kandydata obywatelskiego? Celiński: Szansy upatruję w ludziach, którzy nie chcą być pionkami partii

Powiem trochę propagandowo, ale niestety to jest prawdziwe. Swoją szansę upatruję z jednej strony w w ludziach, którzy czują się obywatelami, a nie chcą czuć się pionkami na wielkiej szachownicy gry partyjnej, zwłaszcza że te wielkie partie wyrodziły

— przekonywał w „Faktach po Faktach” (TVN24) Andrzej Celiński, ogłoszony kandydatem SLD na prezydenta Warszawy.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: SLD ma już kandydata na prezydenta Warszawy. Katarzyna Piekarska ogłasza: To Andrzej Celiński

Świeżo upieczony kandydat nie przejmuje się tym, że w kwestii kampanii jest daleko w tyle.

Każda kampania musi się odbyć, żeby były wybory demokratyczne, ale im ona jest krótsza, tym lepiej, bo kampanie ze swojej natury dzielą wspólnotę, społeczeństwo. Powinna być intensywna kampania, ale możliwie krótka

— stwierdził.

Gdzie upatruje swojego sukcesu? Celiński, choć został nominowany przez partię, to jednak kreuje się na kandydata… obywatelskiego.

Powiem trochę propagandowo, ale niestety to jest prawdziwe. Swoją szansę upatruję z jednej strony w ludziach, którzy czują się obywatelami, a nie chcą czuć się pionkami na wielkiej szachownicy gry partyjnej, zwłaszcza że te wielkie partie wyrodziły

— mówił.

Właśnie proponuję nie tylko trzecią drogę, ale przede wszystkim inny sposób rozmowy o Warszawie

— dodał.

Celiński skrytykował zarówno PiS, jak i PO.

Myślę o tym, że te dwie wielkie partie: PO i PiS doprowadziły siebie i polską politykę partyjną do stanu, w której w gruncie rzeczy hamulce demokracji są w partiach, a nie poza partiami

— powiedział.

Dlaczego więc został kandydatem partyjnym?! Tę sprzeczność stara się usprawiedliwić w sposób iście komiczny, chwaląc SLD za jej demokratyczność (sic!).

SLD po tylu latach okazało się tą partią, kto wie czy nie jedyną, która nigdy nie złamała kodu demokracji w Polsce po 1989 roku

— rzucił Andrzej Celiński.

ak/TVN24/RMF FM/300polityka.pl