Dla mnie data 4 czerwca nie kojarzy się 1989 rokiem, tylko z 1992 rokiem, kiedy współpracownicy służb specjalnych PRL obalili rząd, który wykonywał uchwałę, swoją drogą zgłoszoną przez posła opozycji, czyli Janusza Korwina-Mikkego. Na listach tajnych współpracowników SB znajdowały się nazwiska najważniejszych osób w państwie, na prezydencie skończywszy

— mówi w studiu telewizji wPolsce.pl  poseł Kukiz‘15 Tomasz Rzymkowski. Jak podkreślił, wybory z 1989 roku to przykład „demokracji fasadowej”.

Jeśli nazywamy wolnymi wybory, w których do zdobycia jest tylko 35 procent miejsc w Sejmie, to jest to fikcja. Poza tym, zmieniono reguły gry w trakcie gry. Chodzi tutaj o ordynację wyborczą. Były dwie tury wyborów i te zasady zostały zmienione tak, aby PZPR mógł uczestniczyć w dalszej części.

— wyjaśniał. Polityk odniósł się również do współczesnych opinii, w świetle których 4 czerwca 1989 roku to zwycięstwo wolności i demokracji.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Wałęsa wspomina wybory z 1989 r. i atakuje PiS: „Trzeba było zawrzeć kompromis z komunistami. Dziś też musimy walczyć o demokrację”

Jeśli dziś się ktoś odwołuje do wyborów z 1989 roku, kompletnie ich nie rozumie, albo próbuje Polakom zrobić wodę z mózgu. Tamte standardy nie są antydemokratyczne i nie mogą być punktem odniesienia dla państwa prawa

— podkreślił poseł Kukiz‘15.

Jestem ciekawy, czy „Gazeta Wyborcza” byłaby w stanie napisać, że 3 miesiące później na Węgrzech odbyły się w pełni wolne wybory. Tam 100 procent było do wzięcia

— przypominał Rzymkowski, omawiając reakcję na wybory kontraktowe ówczesnych władz emigracyjnych.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Olszewski o wyborach 4 czerwca 1989: Był to przełom. W kolejnych miesiącach Wałęsa dążył jednak świadomie do sparaliżowania Sejmu

Prezydent na uchodźstwie i środowiska polonijne nie mogły uwierzyć, że sprawca stanu wojennego, krwawy dyktator Jaruzelski został wybrany w tzw. „wolnej Polsce” przez tzw. „wolny Sejm” na prezydenta. W resortach siłowych nadal rządzili komuniści. Przedstawiciele dawnego reżimu nadal decydowali o kluczowych sprawach dla państwa

— mówił, dodając, że „zmiany zaczeły się dopiero po Bożym Narodzeniu 1989 roku, kiedy mamy zmiany godła i nazwy państwa oraz konkretne zmiany w konstytucji PRL, która, nawiasem mówiąc łamała wszelkie standardy”.

1989 rok to stracona szansa. Można było radykalnie odciąć się od komunizmu. Część solidarnościowej opozycji się z tym zgadzała. Druga grupa natomiast była wyselekcjonowana przez komunistów jako opozycja konstruktywna. Najpierw ci ludzie dogadali się w Magdalence, a potem przy okrągłym stole zrobiono show

— podsumowuje poseł Kukiz‘15.

PZ/wPolsce.pl