Złożeniem przez prezydenta Andrzeja Dudę wieńca przy ścianie straceń d. aresztu śledczego na Rakowieckiej i odsłonięciem portretu Witolda Pileckiego na terenie znajdującego się tam Muzeum Żołnierzy Wyklętych zostanie w piątek uczczona 70. rocznica śmieci rotmistrza.

Warszawskie uroczystości upamiętniające 70. rocznicę śmierci Witolda Pileckiego rozpoczną się przed południem złożeniem przez szefa Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jana Józefa Kasprzyka kwiatów przed pomnikiem rotmistrza znajdującym się na warszawskim Żoliborzu. Monument jest w pobliżu miejsca, gdzie we wrześniu 1940 r. Pilecki został aresztowany.

Później prezydent Andrzej Duda złoży wieniec przy ścianie straceń na terenie dawnego Aresztu Śledczego Warszawa-Mokotów przy ul. Rakowieckiej. Następnie na terenie znajdującego się tam obecnie Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL zaplanowano odsłonięcie nieznanego dotąd portretu Witolda Pileckiego. Ma on być eksponowany na więziennym murze. W uroczystości mają uczestniczyć dzieci rotmistrza - córka Zofia Pilecka-Optułowicz i syn Andrzej Pilecki.

Po południu w Muzeum Żołnierzy Wyklętych odbędzie się msza św. w intencji Witolda Pileckiego. Później zapowiedziano występ chóru szkolnego Szkoły Podstawowej nr 2 im. rtm. Witolda Pileckiego w Olsztynku oraz koncert pt. „Rotmistrz” w wykonaniu zespołu Forteca. Następnie zaplanowano wspólne przejście pod Ścianę Śmierci i o 21.30 - w godzinę śmierci Witolda Pileckiego - oddanie mu hołdu. Wieczorem w X Pawilonie przy celi rotmistrza ma mieć miejsce czytanie fragmentów „O naśladowaniu Chrystusa” Tomasza a Kempis. Uroczystości mają się zakończyć ok. godz. 23.

Witold Pilecki urodził się 13 maja 1901 r. w Ołońcu. Był bohaterem wojny z bolszewikami i uczestnikiem kampanii 1939 r. W okupowanej stolicy współtworzył Tajną Armię Polską. 19 września 1940 r. wszedł w „kocioł” podczas łapanki i trafił do niemieckiego obozu Auschwitz, skąd uciekł pod koniec kwietnia 1943 r. Służył w AK i brał udział w Powstaniu Warszawskim. W latach 1944-45 był w niewoli niemieckiej w oflagu w Murnau. Po wyzwoleniu obozu dołączył do II Korpusu Polskiego we Włoszech. W październiku 1945 r. wrócił do Polski, by prowadzić działalność wywiadowczą na rzecz II Korpusu.

W maju 1947 r. został aresztowany przez funkcjonariuszy UB; oskarżony m.in. o działalność wywiadowczą na rzecz polskiego rządu na emigracji, w śledztwie był torturowany. 15 marca 1948 r. rotmistrz został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 25 maja w więzieniu mokotowskim przy ul. Rakowieckiej. Miejsce pochówku Pileckiego nigdy nie zostało ujawnione przez komunistyczne władze, prawdopodobnie ciało rotmistrza wrzucono do dołów śmierci wraz z innymi ofiarami komunizmu na Łączce Cmentarza Wojskowego na Powązkach.

Do 1989 r. wszelkie informacje o dokonaniach i losie rtm. Pileckiego podlegały w PRL cenzurze. Witold Pilecki został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Orderem Orła Białego; w 2013 r. został awansowany do stopnia pułkownika.

as/PAP