Czy sędzia, który przy okazji ferowania wyroków z premedytacją łamie prawo, powinien nadal wykonywać swój zawód? Czy Igor Tuleya musi do końca życia być sędzią w sprawach karnych? Sędzią tendencyjnym. Fanatycznie nienawidzącym ludzi, którzy mają inne przekonania polityczne niż on. Gotowym krzywdzić ludzi, którzy są członkami nienawistnej mu partii.

Igor Tuleya popełnia grzech, który dyskwalifikuje go jako sędziego. Nie chodzi nawet o to, że ustne uzasadnienia wyroków w jego wykonaniu niejednokrotnie zamieniają się w polityczne przemówienia. Że zawierają oskarżenia obecnej władzy i instytucji państwa, realizujących swoje ustawowe obowiązki o łamanie prawa. Tak było kilka lat temu podczas ogłaszania wyroku w procesie słynnego kardiochirurga Mirosława Garlickiego, oskarżonego o korupcję. Sędzia Tuleya oskarżył wówczas CBA kierowane przez Mariusza Kamińskiego o prowadzenie śledztwa oraz przesłuchań, stosując metody UB z lat 50. Innym razem w procesie gangstera Marka Boguckiego, procesującego się z państwem polskim o odszkodowanie za przetrzymywanie go w więzieniu w fatalnych warunkach, sędzia Tuleya przyznał temu zabójcy innego mafiosa, słynnego Pershinga, ponad ćwierć miliona zł  za  „tortury” jakim rzekomo został poddany, siedząc samotnie w niewielkiej celi. Uzasadniając tak wysokie odszkodowanie, sędzia Tuleya nie darował sobie, by nie wygłosić po raz kolejny manifestu politycznego, oskarżającego obecną władzę o łamanie konstytucji. W związku z tym, rolę ostatniego obrońcy konstytucji w tym państwie hulającego bezprawia musi przyjąć na siebie sąd. A właściwie on, sędzia Igor Tuleya – taki nadał sens swojemu manifestowi. Przemówienia sędziego Tuleyi są wyrazem jego politycznego zaangażowania w stopniu, który przeczy fundamentom wymogów, jakie spełniać musi każdy sędzia - rzetelności i całkowitego obiektywizmu w ocenie badanych przez sąd wydarzeń oraz roli osób biorących udział w tych wydarzeniach.

CZYTAJ WIĘCEJ: Prokuratura obnaża stronniczość Tulei w sprawie umorzenia śledztwa dotyczącego obrad Sejmu 16.12.2016. „Zachowania Sędziego, są praktykami niespotykanymi”

Teoretycznie można by przeboleć jego dotychczas wygłoszone manifesty polityczne. Co innego powinno decydować o jego wykluczeniu z grona sędziów. Jego rozstrzygnięcia jako sędziego. Jako przedstawiciela państwa, którego zadaniem jest realizowanie zasady sprawiedliwości. Regulowanie życia społecznego zgodnego z prawem. Zgodnego z ideą sprawiedliwości.

Tymczasem sędzia Tuleya, korzystając ze swoich uprawnień, jest w pełni świadomym sprawcą bezprawia. Zaś motorem wprowadzania do życia społecznego bezprawia przez sędziego Tuleyę jest jego polityczne zaangażowanie. Jeśli ma przed sobą swojego ideowego wroga, nie ma żadnych skrupułów, żeby zastosować bezprawie. Tak właśnie zrobił, kiedy zaskarżył decyzję prokuratury o umorzeniu śledztwa w sprawie posiedzenia Sejmu w Sali Kolumnowej w nocy 16 grudnia 2016 roku, podczas którego uchwalono budżet na 2017 rok oraz ustawę o zmniejszeniu rent i emerytur dla byłych esbeków. Nakazał prokuraturze powrót do śledztwa w związku z poważnymi błędami.

Teraz po kilku miesiącach powtórnej analizy, prokuratura podtrzymała swoją wcześniejszą decyzję o umorzeniu sprawy.

Co najważniejsze, wprost wytknęła sędziemu Igorowi Tuleyi jego stronniczość w wydanym wyroku o konieczności wszczęcia śledztwa przeciwko PiS, zaś jego postawę określiła jako niespotykane zachowanie sędziego.

Igor Tuleya ma też skłonność do prowokacji. W swej pokręconej wyobraźni już kilka razy przy różnych okazjach mówił, że jego marzeniem jest, aby stać się ofiarą pisowskiego reżimu. I jako pierwszy polski sędzia stanąć przed Izbą Dyscyplinarną Sądu Najwyższego.

Inaczej mówiąc, chciałby zasłużyć na miano bohatera, walczącego o wolność przekonań, niezawisłość i niezależność sędziowską. Czy nie mógłby dostać takiego prezentu, gdyby przesunąć go do Sądu Penitencjarnego, który zajmuje się rozpatrywaniem spraw aresztantów i więźniów? Byli członkowie obecnej opozycji mieliby od razu lżej…