Dla młodych jest to zupełna historią, dla mnie jest historią (..) To, co wiem o tamtych zasie wiem tylko z opowieści moich rodziców, tych, którzy tamten czas pamiętają, z kart prasy i wspomnień tych, którzy wtedy byli, którzy wtedy walczyli. Dziękuję gorąca tym, którzy pamiętają tamten czas (…) są dzisiaj z nami i będą mogli nam o tym opowiedzieć

– powiedział podczas specjalnej lekcji historii o Marcu’68 w Pałacu Prezydenckim prezydent Andrzej Duda.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Prezydent Duda: Dzisiejsza wolna Polska, Niepodległa, nie ponosi odpowiedzialności za Marzec‘68 i nie musi za to przepraszać. WIDEO

Na Uniwersytecie Warszawskim było centrum tych wydarzeń, nie tylko Marca, tych miesięcy 1968 roku. (…) Powiedziałem na UW, że to był taki czas, który – patrząc z perspektywy 50 lat – mogę powiedzieć, że to był czas słodko-gorzki dla RP dzisiejszej. Trzeba tez mieć świadomość, co to był za rok. (…) Tamten rok to było 50-lecie odzyskania niepodległości, nie wiem czy to miało jakieś znaczenie czy nie, ale z naszego punktu widzenia - przyznacie, że jest to symboliczne

– zaznaczyła głowa państwa.

[Polacy] Płacili cenę śmierci, wywózki na Sybir, wiezieni katusze – wreszcie udało się, Polska wróciła na mapę. Dlatego z taką zawziętością jej bronili w 1920, bo znów nam chcieli ją zabrać, znów ją zniewolić. Wszyscy stanęli w je obronie, bez względu na podziały, które były głębsze i groźniejsze niż dziś. Troch się dzisiaj gloryfikuje tę II RP, przedstawia się ją wyłącznie w ciepłych barwach, a tak naprawdę nie wszystko było różowe

– mówił prezydent.

Ci w 1968 roku pamiętali, ci , którzy żyli w II RP, ci którzy żyli po wojnie – z opowieści rodziców wiedzieli, co to znaczy żyć w niepodległym państwie, co to znaczyć stanowić o sobie, a nie że władza leży plackiem i słucha telefonu z Moskwy wykonując tylko polecenia. Może z tego wynikał ten wybuch?

– zapytał Andrzej Duda.

Ze strony władz komunistycznych zaczął się antysemityzm, coś co dzisiaj jest niepojęte. I to jest właśnie ten gorzki smak, bo słodki, to ten zryw młodych, dążenie do wolnej Polski, do tego żeby nie było cenzury. (…) Dla was młodych to jest niewyobrażalne, ja jeszcze pamiętam te czasy, gdy fragmenty w gazetach były wykropkowane, bo cenzura wycięła fragmenty. (…) Wiem, co to znaczy nie żyć w kraju, który nie jest prawdziwie wolny, prawdziwie suwerenny, w którym władze są podporządkowane. Dlatego ja się żadnej zewnętrznej władzy podporządkowywał nie będę. Jeżeli ktoś oczekuje, że będzie inaczej, niech mnie nie wybiera, bo ja żadnej władzy ani z tej, ani z tamtej stroni, ani ze Wschodu, ani z Zachodu słuchał nie będę. Na szczęście tego doczekaliśmy, że można taka postawę mieć nie bojąc się konsekwencji

– powiedział stanowczo prezydent.

Kłaniamy się dzisiaj bohaterom ‘68 roku, nie byłoby wolnej Polski, gdyby nie tamto bohaterstwo Żołnierzy Niezłomnych, 1956 roku, 1968 roku, 1970 roku, 1976 roku, 1980 roku, 1981 roku, całych lat 80, przez które trwała podziemna Polska. Nie byłoby bez tego wszystkie dzisiejszej wolnej, suwerennej, niepodległej Polski i prezydent nie mógłby stać i mówić tych wszystkich rzeczy

– podkreślił.

Niezależnie od dzisiejszych poglądów, czy się ze mną zgadzają czy nie. (…) Składam im głęboki ukłon i głębokie wyrazy szacunku. Nie byłoby dzisiejszej Polski, gdyby nie oni

– dodał.

Jak zaznaczył Andrzej Duda:

Prosiłem o wybaczenie, choć podkreśliłem – moja Polska nie ma powodu przepraszać za to, co stało się w ‘68 roku z Polakami narodowości żydowskiej, którzy zostali przez komunistów wygnani. Moja Polska nie ma powodów przepraszać, ale ja ich proszę o wybaczenie – Polsce w ogóle, a zwłaszcza ludziom z tamtego okresu. Proszę ich rodziców, którzy stali w tych okopach broniąc Polski w 1920 , 1939 roku, walcząc w Powstaniu Warszawskim, w partyzantce, a potem komuniści ich wygnali, a co najgorsze - Polska odniosła potężną stratę , bo to ludzie inteligentni, którzy osiągnęli ogromny sukces. To profesorowie, wynalazcy, biznesmeni. Dzisiaj Polska nie może skorzystać z ich dorobku. (…) Byłoby wspaniale, gdyby zechcieli wrócić. A przynajmniej, gdyby wróciły ich dzieci. Ja w każdym razie proszę ich o wybaczenie.

gah