Musimy wygrać wybory samorządowe, bo ktoś musi pokazywać całej Europie i całemu światu, że Polska to kraj ludzi uśmiechniętych, tolerancyjnych i szanujących praworządność -

— mówił w sobotę podczas posiedzenia Rady Krajowej PO poseł i kandydat na prezydenta Warszawy Rafał Trzaskowski.

Byłoby jednak uczciwiej, gdyby dodał, że nie ma tolerancji dla ofiar katastrofy smoleńskiej. Bo ledwie dzień po tym, gdy wzywał do budowy „kraju ludzi uśmiechniętych”, pomaszerował w tak naprawdę nikczemnym marszu sprzeciwu wobec budowy pomników smoleńskich na pl. Piłsudskiego.

CZYTAJ: PO znów jątrzy ws. pomników smoleńskich. Trzaskowski i Gronkiewicz-Waltz jednym głosem: Plac Piłsudskiego jest placem warszawiaków, a nie PiS-u

Nigdy dość przypominania:

— po pierwsze, pomniki smoleńskie staną na pl. Piłsudskiego, ponieważ władze Warszawy nie zgadzały się nawet na rozmowę o pomnikach na Krakowskim Przedmieściu. Wybór pl. Piłsudskiego jest więc wyborem „awaryjnym”, w istocie kompromisowym.

— po drugie, na właściwym pl. Piłsudskiego stanie pomnik ofiar katastrofy. A więc pomnik ofiar ludzi reprezentujących wszystkie opcje polityczne w Polsce. Pomnik śp. prezydenta Kaczyńskiego - także prezydenta Warszawy - stanie pod budynkiem garnizonu; od właściwego pl. Piłsudskiego będzie go oddzielała ulica.
— po trzecie, 10 kwietnia zakończą się comiesięczne Marsze Pamięci. To wyraźny gest ze strony środowisk smoleńskich, przede wszystkim ze strony Jarosława Kaczyńskiego, by dążyć do przeniesienia pamięci o tragedii na inną płaszczyznę.

Co robią w tej sytuacji Trzaskowski i Platforma? Cynicznie nakręcają spiralę niechęci wobec pomników - w imię interesów wyborczych. Przy okazji szermują bałamutnym hasłem „Warszawa należy do warszawiaków”. Co jest przecież nieprawdą, bo Warszawa należy do wszystkich Polaków.

CZYTAJ: Warszawa należy do wszystkich Polaków. Mieszkańcy stolicy nie mają prawa weta w sprawie pomników smoleńskich

Być może Trzaskowski złapie parę punktów walcząc z pomnikami ofiar tragedii i śp. Lecha Kaczyńskiego. Ale powinien pamiętać, że takie rzeczy do człowieka wracają, takie rzeczy niczego dobrego nie przynoszą.

Bo przecież Hanna Gronkiewicz-Waltz też walczyła ze zniczami i tulipanami. I spójrzmy, jak skończyła.

CZYTAJ: Gaszenie zniczy to pośrednie powiedzenie tym Polakom, którzy przeżywają katastrofę smoleńską, że są obywatelami drugiej kategorii

No i jeszcze jedno pytanie: dlaczego ludzie, którzy głoszą „politykę uśmiechu” tak rzadko się uśmiechają?