Dowiadujemy się, że za kulisami rządowymi toczą się rozmowy ze stroną izraelską, które mogą doprowadzić do jakiejś formy „kompromisu” czy „zamrożenia” w sprawie nowelizacji ustawy o IPN. Istotną rolę w tym procesie odegra także wyrok Trybunału Konstytucyjnego. Powinniśmy go usłyszeć jak najszybciej - nawet bez zmiany ustawy, jasna jej interpretacja może wiele pomóc.

CZYTAJ: Spotkanie zespołów z Polski i Izraela? Rzecznik rządu: „Jest wysoce prawdopodobne, że do niego dojdzie. Ale nie ma ustalonej daty”

Piszę to słowo w cudzysłowie, bo nawet zakładając różne wrażliwości, rozumiejąc emocje strony żydowskiej, trudno przyjąć by zakaz rozgłaszania iż to zbrodnicza okupowana Polska zorganizowali niemiecki Holocaust (na dodatek z wyłączeniem prac naukowych i artystycznych), kogokolwiek mógł urażać.

Warto tu przytoczyć komentarze Jacka Karnowskiego, który wskazał, że W sprawie gardłowej i niezwykle drażliwej, podszytej potężnymi emocjami, Polacy wykazali się imponującą dojrzałością oraz Piotra Semki, który ocenił iż 

Wbrew emocjom części publicystów - większość elektoratu prawicy zachowuje zdrowy rozsądek. Szanuje PiS za próbę prawnej obrony dobrego imienia Polski. I jednocześnie rozumie,że wobec skali kontrakcji -teraz trzeba się cofnąć. Ale jest pełna uznania, że chociaż podjęto taką próbę.

To, co może się zdarzyć, jakaś forma „zamrożenia” tematu prawnej obrony prawdy, może być trudne do przyjęcia. Użyte przeciw polskiemu państwu narzędzia są jednak tak atomowe (jest w tym próba zniszczenia relacji polsko-amerykańskich), a przewaga medialna drugiej strony tak totalna, że polski rząd musi mieć możliwość manewru w polityczno-prawnym wymiarze konfliktu. Tego dziś wymaga polska racja stanu.

Zwróćmy uwagę: mimo potężnej presji premier Kaczyński, premier Morawiecki, prezydent Duda i wszyscy politycy obozu patriotycznego nie ustąpili ani o krok w obronie prawdy historycznej.

CZYTAJ TEŻ: [Premier Morawiecki: Rozmawiamy z naszymi przyjaciółmi z Izraela i USA. „Musimy skutecznie bronić prawdy historycznej”

To wcale nie jest oczywistość, słyszymy z ust ważnych przecież polityków opozycji inne opinie. Warto odnotować zasmucające słowa senatora lewicy Marka Borowskiego:

Nie! Panie Marszałku, nie jest tak, że „ocaleni z Holocaustu czy ich dzieci mogą mówić o polskim narodzie najgorsze,nawet niesprawiedliwe rzeczy i nie wolno ich za to ścigać!”. To nie jest perspektywa oparta na szacunku dla ofiar niemieckich (czy jakichkolwiek innych) zbrodni, ale na używaniu Holocaustu do innych, nieważne czy quasi-religijnych czy politycznych celów.

Mamy dziś jasną sytuację: rząd i większość rządząca nie ugięła się w obronie prawdy historycznej. Doceńmy to. Jednocześnie,choć nic nie zniesie bólu, jaki przyniosła nam ta nagonka na Polskę i naszych przodków, musimy rządowi pozwolić na swobodę ruchów w obszarze polityczno prawnym. Nie znamy i nie będziemy znali wszystkich danych, elementów, czynników, które rząd musi wziąć pod uwagę, dlatego też ocena wypracowanego kompromisu powinna być wstrzemięźliwa.

Pisałem kilka dni temu o konieczności odzyskania kontroli nad naszym przekazem, bo w sytuacji gdy największe światowe media uprawiają manipulację, wszyscy przedstawiciele państwa polskiego muszą mówić maksymalnie precyzyjnie, możliwie jednym głosem.

CZYTAJ: Jak z tego wyjść? Możemy uznać, że druga strona, wielokrotnie silniejsza, gra nie fair. I ZAMROZIĆ tę debatę

Widać, że to jest czynione. Osiągnęliśmy pewne wychłodzenie emocji na poziomie państwowym, zatrzymanie eskalacji, i trzeba dbać o kontynuację tej linii.

A za rok zapytamy rząd o pierwsze efekty kampanii broniącej dobrego imienia Polski na świecie, o działalność anglojęzyczną polskich mediów publicznych, o prace naukowe w języku angielskim kolportowane na świecie, o filmy przekazujące w nowoczesny sposób prawdę o polskim losie w II Wojnie Światowej. W to, że taki plan już powstaje, nie wątpię.

Polecam poniedziałkowe wydanie tygodnika „Sieci” i ważną rozmowę: