Kierując dziecko do rodziny zastępczej, należy uwzględniać kwestie takie jak tożsamość etniczna, religijna, kulturowa i językowa

— napisała europosłanka PiS Jadwiga Wiśniewska w piśmie do Komisji Europejskiej i Rady Unii Europejskiej.

Polski rząd od dłuższego czasu podnosi tę kwestię, wskazując, że takie rozwiązanie służyłoby zabezpieczeniu interesów dzieci. Wiśniewska w swojej interpelacji przypomniała art. 20 Konwencji o prawach dziecka, który mówi m.in., że w opiece zastępczej należy w sposób właściwy uwzględnić wskazania w zachowaniu ciągłości w wychowaniu dziecka oraz jego tożsamości etnicznej, religijnej, kulturowej i językowej.

W Unii Europejskiej, pomimo wyraźnego i niebudzącego wątpliwości zobowiązania wynikającego z aktów prawa międzynarodowego, wciąż obserwuje się poważne naruszenia praw dziecka w sytuacji, gdy musiało ono zostać oddzielone od rodziców biologicznych i umieszczone w transgranicznej rodzinie zastępczej

— oświadczyła cytowana w komunikacie europosłanka.

Wiśniewska zapytała w interpelacji, czy Rada UE i Komisja dostrzegają problem związany z umieszczaniem dzieci w transgranicznych rodzinach zastępczych, które nie gwarantują dziecku pobytu w środowisku zbliżonym do rodziny biologicznej pod względem języka, religii czy kultury. Chce też wiedzieć, jakie działania planują podjąć te instytucje w celu uwzględnienia zapisów art. 20 ONZ-owskiej Konwencji o prawach dziecka w rozporządzeniu Bruksela II bis.

Pod koniec stycznia wiceminister sprawiedliwości Michał Wójcik poinformował, że państwa Grupy Wyszehradzkiej zaproponują wspólną poprawkę do tego rozporządzenia.

Parlament Europejski w styczniowej opinii do tego aktu prawnego zaproponował, aby w przypadku umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej za granicą zadbano, by rodzeństwa nie były rozdzielane, a dziecko było powierzane rodzinie m.in. o tym samym pochodzeniu etnicznym czy wyznaniu.

Rozporządzenie Bruksela II bis mówi o jurysdykcji, wykonywaniu i uznawaniu orzeczeń sądowych w sprawach małżeńskich i dotyczących wykonywania władzy rodzicielskiej, z uwzględnieniem uprowadzeń rodzicielskich. Reguluje ono kwestie takie jak powierzenie pieczy nad dzieckiem, przyznanie opieki, kwestie styczności z dzieckiem, wyznaczania osób lub jednostek odpowiedzialnych za majątek dziecka i jego reprezentowanie, umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej lub placówce opiekuńczej. Reguluje także sprawy postępowania w przypadku uprowadzenia dziecka za granicę.

W UE żyje 16 mln rodzin, w których małżonkowie są różnej narodowości lub mają różne obywatelstwa. Rocznie w Unii dochodzi do 140 tys. rozwodów w tego rodzaju rodzinach.

ems/PAP