Na fasadzie Pałacu Prezydenckiego można oglądać w niedzielę po zmroku okolicznościową iluminację związaną ze 144. rocznicą urodzin Wincentego Witosa.
Na elewacji wyświetla się postać Witosa wraz z informacją o rocznicy jego urodzin oraz znak przypominający o stuleciu odzyskania niepodległości 1918-2018.
Wincenty #Witos zapisał się w naszych dziejach jako najwybitniejszy przywódca ruchu ludowego, trzykrotny premier II RP i człowiek, który dla sprawy wolności wiele poświęcił – w przekonaniu, że „Polska winna trwać wiecznie”
— napisał na Twitterze prezydent.
Prezydent Andrzej Duda uczestniczył w niedzielę w Wierzchosławicach (woj. małopolskie) w obchodach rocznicy urodzin Witosa - działacza chłopskiego i premiera II RP. Uroczystości rozpoczęła msza w intencji ojczyzny i polskich rolników. Prezydent złożył wieniec na grobie Witosa i uczestniczył w konferencji naukowej w Centrum Kultury Wsi Polskiej im. Wincentego Witosa.
Prezydent wskazywał w niedzielę, że nie byłoby wolnej, niepodległej, suwerennej Polski, gdyby nie to, co zrobił dla niej Wincenty Witos kształtując postawę polskiej wsi. Prezydent wskazywał, że Witos „choć został niesprawiedliwie oskarżony i skażany, choć został skrzywdzony przez polskie władze a więc można powiedzieć skrzywdzony przez Polską, nigdy nie powiedział na Polskę złego słowa, nigdy nie skarżył się poza granicami, nigdy nie wzywał obcej pomocy”. Prezydent prosił, „byśmy rok stulecia naszej niepodległości i kolejne lata świętowali jako polska jedność oraz zaapelował do wszystkich, by w sporach politycznych zachować umiar i nie pogłębiać istniejących podziałów, a te które już powstały, starać się zasypać”.
Wincenty Witos urodził się 21 stycznia 1874 r. we wsi Wierzchosławice w pow. tarnowskim. Pochodził z biednej rodziny chłopskiej, posiadającej dwumorgowe gospodarstwo. Był politykiem - jednym z przywódców Centrolewu, działaczem ruchu ludowego, trzykrotnym premierem. W Stronnictwie Ludowym działał od 1895 r. Po aresztowaniu przez władze sanacyjne, osadzony był w twierdzy brzeskiej. W czasie II wojny światowej był internowany przez Niemców, odrzucił propozycję utworzenia rządu kolaboracyjnego. W 1945 r. został prezesem nowo powołanego Polskiego Stronnictwa Ludowego.
Zmarł 31 października 1945 r. w Krakowie. Spoczął w rodzinnych Wierzchosławicach; w uroczystościach pogrzebowych, trwających od 2 do 6 listopada, uczestniczyły tłumy. Witos był autorem m.in. „Wyboru pism i artykułów”, trzytomowych „Moich wspomnień” oraz „Mojej tułaczki”. W 1921 r. odznaczony został Orderem Orła Białego.
ak/PAP/Twitter
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/polityka/377624-wyjatkowa-iluminacja-na-fasadzie-palacu-prezydenckiego-wyswietlono-postac-wincentego-witosa-zdjecia