Lech Wałęsa już od roku nawołuje do wyrzucenia Polski z Unii Europejskiej. Ciekawe, co na to „Gazeta Wyborcza”, która jeszcze w czwartek przekonywała, że to PiS domaga się wyjścia z Unii?

Choć – szczerze mówiąc – dla „Wyborczej” wszystko to tylko kwestia dialektyki. Skoro Macierewicz jest dla publicystów tej gazety „agentem Putina”, który jednocześnie na złość temu Putinowi sprowadza amerykańskie wojska do Polski, to nie ma też żadnego problemu z Wałęsą. Po prostu Wałęsa domaga się wyrzucenia Polski z Unii, bo w Polsce rządzi partia, która – jego zdaniem – dąży do wyjścia z Unii. Dla konsumenta „Wyborczej” to wystarczające wyjaśnienie. A że kupy się nie trzyma? Nie wymagajmy zbyt wiele od ludzi, którzy dawno stracili kontakt z rzeczywistością.

Kiedyś Jan Hartman (ten od kazirodztwa) przyznał się, że marzy o katastrofie gospodarczej w Polsce. Bo być może ona „wyzwoli” go od pisowskiego reżimu. Trudno nie dostrzec, że wyrzucenie Polski z Unii najbardziej marzy się tym wszystkim, którzy najgłośniej dziś za Unią gardłują, powiewają niebieskimi sztandarami na manifestacjach i zawodzą „Odę do Radości”. Bo przecież nie o żadną Europę tu chodzi, lecz o to, żeby pozbyć się PiS. Raz na zawsze.

Perspektywa wyjścia z Unii ma być tą katastrofą, która „otworzy oczy” niemądrej tłuszczy i doprowadzi do upadku PiS. Panie Timmermans, panie Verhofstadt, panie Schulz, Juncker i wszyscy inni, zróbcie co do was należy. Tylko wy jesteście w stanie zagwarantować, że wszystko znowu będzie tak jak kiedyś. Wałęsa powróci na piedestał, Tomasz Lis do TVP, czyściciele kamienic wyrzucą z mieszkań ostatnich lokatorów, podatki VAT trafią do prywatnych kieszeni, a na koniec sądy przypilnują, żeby już nigdy więcej nic się nie zmieniło.