Jens Stoltenberg, sekretarz generalny NATO, dwa lata dłużej na stanowisku. Przedłużono mu kadencję

Kadencja sekretarza generalnego NATO Jensa Stoltenberga zostaje przedłużona o 2 lata, do 30 września 2020 r.

— zdecydowały we wtorek kraje członkowskie Sojuszu Północnoatlantyckiego.

Obecny mandat szefa NATO wygasa oficjalnie w październiku 2018 r.

Stoltenberg, 58-letni ekonomista i były premier Norwegii, otrzymał nominację na stanowisko sekretarza generalnego NATO 28 marca 2014 r. Urząd objął 1 października tego samego roku, zastępując Duńczyka Andersa Fogha Rasmussena.

O przedłużeniu kadencji Stoltenberga do 30 września 2020 r. poinformowało we wtorek biuro prasowe NATO, dodając, że jest to ze strony krajów członkowskich wyraz „pełnego zaufania co do jego zdolności do kontynuowania pełnej poświęcenia pracy nad przystosowaniem NATO do wyzwań w dziedzinie bezpieczeństwa, które stoją przed nim w XXI wieku”.

Jestem zaszczycony i wdzięczny

— napisał Stoltenberg na Twitterze. -

(…) Cieszę się na dalszą wspólną pracę nad wzmacnianiem Sojuszu i zapewnianiem bezpieczeństwa naszym obywatelom

—dodał.

Kadencja Stoltenberga przypadła na jeden z trudniejszych okresów w historii Sojuszu. Od 2014 r. kraje NATO stanęły w obliczu licznych kryzysów, takich jak rosnące zagrożenie ze strony Rosji, aneksja Krymu, destabilizacja wschodniej części Ukrainy, wojna z Państwem Islamskim, rozwój programu nuklearnego Korei Północnej czy nasilające się tendencje izolacjonistyczne w administracji USA po objęciu urzędu prezydenta przez Donalda Trumpa.

W opinii większości krajów członkowskich Stoltenberg okazał się sprawnym administratorem i zręcznym politykiem, który w ciągu trzech lat doprowadził do kolejnego, ważnego strategicznie rozszerzenia Sojuszu o Czarnogórę, skutecznej, systematycznej odbudowy zdolności odstraszania, m.in. przez obecność międzynarodowych jednostek na flance wschodniej, oraz nawiązania szerokiej współpracy w dziedzinie obronności z Unią Europejską.

Obecnie NATO pracuje pod jego kierownictwem nad reformą i rozbudowaniem systemu dowodzenia, który ma dostosować zdolności operacyjne Sojuszu do nowych zagrożeń, w tym cybernetycznych.

Sekretarz generalny Sojuszu Północnoatlantyckiego wybierany jest zazwyczaj na czteroletnią kadencję. Jest odpowiedzialny za kierowanie i wspieranie opartego na konsultacjach procesu decyzyjnego organizacji. Może poddawać nowe tematy pod dyskusję, uczestniczy aktywnie w podejmowaniu decyzji oraz wspiera rozwiązywanie konfliktów między państwami członkowskimi. Nominalnie jest również głównym rzecznikiem NATO, chociaż codziennymi kontaktami z mediami zajmuje się w jego imieniu biuro prasowe. W razie niemożności wykonywania obowiązków jest zastępowany przez swojego przedstawiciela (obecnie Amerykankę, Rose Gottemoeller).

Oficjalnie sekretarz generalny NATO pełni również obowiązki przewodniczącego Rady Północnoatlantyckiej (NAC) oraz Grupy Planowania Nuklearnego (NPG). Jest także tytularnym przewodniczącym tzw. wyższych komitetów NATO, Rady Partnerstwa Euroatlantyckiego oraz Grupy Współpracy Śródziemnomorskiej. Jest również współprzewodniczącym Komisji NATO-Ukraina.

Sojusz Północnoatlantycki powstał w 1949 r. Dotychczas na stanowisko sekretarza generalnego organizacji powoływani byli wyłącznie politycy z krajów europejskich: najczęściej Włosi (cztery razy, z czego trzykrotnie były to funkcje pełniącego obowiązki), Brytyjczycy i Holendrzy (po trzy razy), Belgowie (dwa razy) oraz Hiszpan, Niemiec i Duńczyk.

k j /PAP