Rafał Ziemkiewicz napisał na swoim blogu, że „decyzje, jakie podjął ostatnio Paweł Kukiz oznaczają ruinę pewnych nadziei, które z nim wiązał”.

Wcześniej Paweł deklarował, że widzi przyszłość swojego klubu w sformalizowaniu porozumienia środowisk, które w wyborach prezydenckich i parlamentarnych wokół siebie skupił. Zachowując swoją tożsamość i swoje programy, stworzą one wspólnie polityczne minimum programowej wspólnoty i, co ważniejsze, przygotują konkretne zmiany ustawowe, które budowany wokół Kukiza ruch wymusi w przyszłym parlamencie - w ten sposób wreszcie realnie zmieniając Polskę, zamiast ją „odzyskiwać”

—napisał publicysta.

Endecja zorganizowała się z tych środowisk jako pierwsza. Paweł zapowiadał wtedy, i nie mam powodu wątpić, że szczerze w to wierzył, iż podobnie zorganizują się wkrótce w jego klubie wolnościowcy, republikanie, syndykaliści i agraryści

—dodał.

Zdaniem Ziemkiewicza „z różnych powodów - endecja pozostała jednak jedyna, reszta projektu nie wypaliła”. Publicysta dowodzi, że republikanie ulegli „korupcji politycznej” PiS, wolnościowcy nie mogą się dogadać sami ze sobą, a Jacek Wilk podjął „rozpaczliwą próbę zakończenia samobójczej waśni Korwina z Kukizem”.

Wydaje mi się, że z różnych powodów ostatnim gwoździem do trumny koncepcji szerokiego, merytorycznie wielonurtowego ruchu z Kukizem jako liderem i symbolem był pobyt Pawła w szpitalu - m.in. dlatego, że pokazał mu, jak bardzo jego klub się rozprzęga, gdy choć na chwilę przestanie go osobiście ogarniać

—stwierdził Ziemkiewicz.

Jego zdaniem dziś Paweł Kukiz „widzi się już nie jako organizator i trybun ruchu antysystemowego, zmieniającego państwo jednocześnie od góry i od dołu - ale jako kolejny polityczny wódz, wymagający od swego wojska wierności, posłuchu i wiary”

—pisze publicysta.

Do tak zmienionego pomysłu funkcjonowania Kukiza w polityce endecja w jego klubie przestała pasować. Ja, jako jej ideowy patron o nieokreślonym statusie pisarza politycznego, nie polityka, ale jednak poniekąd robiącego politykę, także

—skwitował Ziemkiewicz.

Publicysta ocenił też fakt odchodzenia posłów z Kukiz‘15.

Ofiarą zmiany padł najbardziej wyrazisty z nich Adam Andruszkiewicz, który został zmuszony do odejścia z klubu, z dziwnym oskarżeniem o „pisowskość”. Pozostali nie mają dobrej opcji. Jeśli wybiorą lojalność wobec szefa endecji, narażą się na oskarżenie, że do Sejmu weszli jako ludzie Kukiza a nie endecy. Jeśli wybiorą lojalność wobec szefa klubu, wyjdą na konformistów, których idee są tylko na pokaz

—napisał Ziemkiewicz.

Chcę podkreślić swoje uznanie dla Adama Andruszkiewicza, który jako polityk postawiony w niełatwej sytuacji w moim przekonaniu zachował się jak trzeba, próbując godzić swoje przekonania z wymogami różnorakich lojalności tak długo, jak długo było to możliwe - i umiejący powiedzieć nie, gdy możliwe być przestało

—dodał publicysta.

pc/blog RZ