Przygotowany przez Patryka Jakiego projekt tzw. dużej ustawy reprywatyzacyjnej przyniósł sporo popłochu wśród środowisk, które liczyły - i chyba wciąż liczą - na możliwość przeprowadzenia „złotych interesów” przy reprywatyzacji w Warszawie.

Co ciekawe, nawet zaskakująco przychylne (lub przynajmniej neutralne) komentarze prawników i ekspertów nie powstrzymały niektórych zasłużonych adwokatów i mecenasów, by wziąć na celownik projekt ustawy.

Oto w „Rzeczpospolitej” czytamy krytyczną opinię niejakiego Macieja Górskiego, adwokata, który zupełnie poważnie przekonuje, że ustawa nie powinna brać pod uwagę toczących się postępowań reprywatyzacyjnych, bo to mogłoby być „niekonstytujcyjne”. Pan mecenas martwi się też tym, kto otrzyma rekompensaty przewidziane w ustawie.

I nie zwrócilibyśmy większej uwagi na cały tekst i wywiad, gdyby nie to, że w sprawie pana Górskiego nie przedstawiono najważniejszego faktu - nie napisano, że ten „bezstronny ekspert” jest na co dzień… następcą Roberta N., zatrzymanego przez CBA w sprawie nieprawidłowości prezy reprywatyzacji!

N. to znany mecenas, który obecnie przebywa w areszcie we Wrocławiu. Górski przejął sprawy Nowaczyka po jego aresztowaniu. Wyznaczyła go do tego Okręgowa Rada Adwokacka w Warszawie.

Warto wspomnieć, że projekt ustawy, którą przygotował minister Patryk Jaki ucina postępowania reprywatyzacyjne, w sprawie których zgłoszono roszczenia i niejako resetuje te procesy. Zupełnie oczywiste jest to, że kancelaria N. straci na tym przynajmniej kilka potencjalnych możliwości stworzenia „dealów” życia.

To zresztą nie pierwszy raz, gdy pan Górski przedstawia się - jako krytyk działań ws. reprywatyzacji - z pozycji niezależnego eksperta.

I w takiej to atmosferze redakcja „Rz” daje mu możliwość wypowiadania się jako bezstronnego eskperta… Czekamy aż na łamach pojawi się oburzony Robet N., pisząc swoje analizy prosto z aresztu.

A w sprawie pana Górskiego przypominamy wpis stowarzyszenia Miasto Jest Nasze z maja bieżącego roku:

Szach. I mat. Projekt Jakiego ws. reprywatyzacji to ostateczna klęska Platformy i przełamanie wiecznej „niemożności” III RP

odj, „Rz”