Adam Bodnar zaciera ręce: Od 1989 roku nie było protestów w takiej skali. Potencjał jest naprawdę obiecujący, bo po 20 latach zdjęliśmy konstytucję z półki

Rzecz ma miejsce dzień po przegranych przez PIS wyborach w 2007 roku w jednej z prywatnych telewizji. „-Wiecie, rozumiecie. Chyba za bardzo w ostatnim czasie krytykowaliśmy rząd. Wypadałoby to zmienić. -Nie ma sprawy! Od jutra uderzamy w opozycję”. Podobny przełom mógłby stać się udziałem Rzecznika Praw Obywatelskich. Takie odnosimy wrażenie, kiedy czytamy jego wypowiedzi dla „Gazety Wyborczej”.

Ombudsman nie może się starać podobać żadnej partii. Tym bardziej rządzącej.

-odważnie zaczyna Adam Bodnar.

Jedyne czego się domagam to zwyczajny szacunek dla ludzi.

O tym, że takiego szacunku przy obecnej władzy nie ma, czytelników „Gazety Wyborczej” z pewnością zapewniać nie trzeba, ale rzecznik nie pozostawia złudzeń:

Jesteśmy na poziomie debaty, gdzie ja staram się walczyć o uznanie, że osoby LGBT w ogóle mają prawa.

Nie łudźmy się, jest gorzej niż się wszystkim wydaje:

Krytycznie patrzę na stopniowe przesuwanie granicy w sprawach związanych z prawami osobistymi i politycznymi, które jest widoczne, gdy obserwujemy działania policji, prokuratury i służb specjalnych.

Pytanie o jakie granice chodzi nie przychodzi jednak do głowy prowadzącej. O pytaniu co działo się za poprzednich rządów już nie wspominamy.

Dalej rzecznik określa się mianem „patrioty”, ale jak podkreśla „konstytucyjnego”:

Uważam, że patriotyzm opiera się na poszanowaniu konstytucji.

Okazuje się, że Adam Bodnar jakieś poglądy jednak ma. Zapytany o różnice jakie dzielą go z innym „patriotą” posłem Robertem Winnickim z Ruchu Narodowego odpowiada:

Nasze wizje są zapewne inne w takich kwestiach jak prawa osób LGBT, prawa kobiet czy problem uchodźców.

Na koniec Adam Bodnar w poważnym tonie wypowiada się też o odpowiedzialności za czyny, słowa i oczywiście poświęceniu:

Kiedy chce się służyć obywatelom, mało jest miejsca na prywatność, emocje i poczucie humoru. Nawet pani nie wie jak wiele wysiłku kosztuje bycie nieustannie poprawnym. Ale dla ważnej sprawy warto.

Teraz możemy spać spokojnie.

RM/Gazeta Wyborcza