Wnioski ze sprawy Królikowskiego. Nie ma dziś innych niż pisowskie kadr zdolnych do rzucenia wyzwania systemowi III RP

Zamieszanie wokół profesora Michała Królikowskiego powinno być ostrzeżeniem dla wszystkich, którzy uważają, że da się stworzyć lepszy obóz zmiany i którzy sądzą, że jest dziś jakaś inna niż Prawo i Sprawiedliwość siła zdolna do radykalnej reformy państwa, do rzucenia skutecznego wyzwania systemowi III RP.

CZYTAJ O SPRAWIE: Prof. Królikowski o działaniach prokuratury wobec niego: Cały ten zabieg ma zdyskredytować autorytet pana prezydenta Dudy

oraz

PiS uderza w Królikowskiego i wiąże go z aferą VAT? Święczkowski dementuje. Śledztwo wszczęto jeszcze w czasach Seremeta w 2015 roku!

Chcę jasno podkreślić: nie rozstrzygam tu o żadnej winie, nikogo nie oskarżam. W ogóle odkładam na bok zarzuty i odpowiedzi na nie. Istotą sprawy jest bowiem co innego.

Najważniejszy wniosek jest taki, że nie ma dziś w naszym państwie innych niż pisowskie kadr zdolnych podjąć zdecydowaną walkę z patologiami, a jednocześnie nie uwikłanych w cały system zależności III RP. Zależności niekoniecznie nawet formalnie złych, niekoniecznie nawet niegodziwych, ale po prostu wikłających w rozmaite sieci powiązań. Historii związanych z dużymi pieniędzmi robionymi w przeszłości (a czasami i dzisiaj), z biznesami typowymi dla państwa PO-PSL, a wcześniej SLD, UD, ludźmi Wałęsy, itp. Z układami towarzyskimi w establishmencie. Z wyśrubowanym poziomem życia.

Podjęta przez prezydenta próba wprowadzenia do debaty w newralgicznej sprawie reformy sądownictwa nowego gracza, zakończyła się bolesną, niekoniecznie świadomie zawinioną przez Andrzeja Dudę, ale jednak klęską. I nie przekonują mnie rzucane teraz argumenty, że właściwie to pan profesor/mecenas tylko prace zespołów prezydenckich konsultował. Jeśli tak, to dlaczego ośrodek prezydencki pozwalał mu przez kilka tygodni występować w roli namaszczonego recenzenta ekipy pisowskiej? Padały wtedy bolesne wobec PiS słowa i pouczenia.

Ludzie Prawa i Sprawiedliwości mają sporo wad, ale jedną zaletę: są często jedynymi zdolnymi rzucić wyzwanie mafiom i patologiom, w obszarze państwowym i biznesowym. Czy zawsze odrzucają pokusy korupcyjne? Jasne, że nie. Ale jednak częściej. A co najważniejsze, funkcjonują w strukturze, która takie praktyki odrzuca, są nadzorowani przez liderów, którzy w takich sytuacjach reagują zdecydowanie.

Warto o tym pamiętać, gdy znużeni „kaczyzmem”, i nakręcani osobistymi ambicjami, niektórzy liderzy prawicowej opinii podkręcają krytykę i postulują (czasami już budują) powołanie nowego, lepszego PiS, być może wokół ośrodka prezydenckiego. Otóż taki nowy, lepszy PiS, nie będzie ani nowy, ani lepszy. Ba, w ogóle nie będzie żadnym PiS, ale po prostu kolejną odsłoną establishmentu III RP, tyle, że pod prawicowymi sztandarami. Nie ma dziś i długo nie będzie na polskiej scenie politycznej formacji tworzonej w tak dużym stopniu (co nie znaczy, że w całości) przez ludzi motywowanych jednak celem wspólnym i wyższym, kierujących się zasadniczo innymi niż własny interes czynnikami.

Wspomniani publicyści, wszyscy marzący o endeckiej partii na gruzach PiS, podpuszczający prezydenta do budowy swojego ośrodka politycznego, a także opinia publiczna, powinni o tym wniosku ze sprawy profesora Królikowskiego pamiętać.