Wicenaczelny „Wyborczej” po próbie wzbudzenia w czytelniku najpierw rozżalenia, a potem strachu, chce zaczepić rewolucyjne i buntownicze spojrzenie, pod przykrywką rzekomej obywatelskości.

Czy zostały nam tylko bezsilność, wściekłość i upokorzenie? Poczucie porażki i daremnemu trudu? Przeciwnie. Władza okazała się pyszna, głucha i ślepa – a  to niewidoczny początek końca każdej tyranii

— stwierdza, dodając aroganckie słowa:

Kiedy władza boi się obywateli – milknie. Ta władza będzie milkła coraz częściej. Dopóki będziemy pokojowo i masowo demonstrować na ulicach – Polska jeszcze nie zginęła, póki My (sic!) żyjemy.

„Nasz sąd” i „póki My żyjemy” - zawsze wielką literą. To pokazuje prawdziwe nastawienie i przekonania przeciwników reformy wymiaru sprawiedliwości i rządzących. Tak wychodzi na jaw buta, poczucie wyższości i elitarności obrońców III RP. Mniejszość, która może dyktować większości! I to wszystko z czyni się, lekceważąc głos przeważającej części obywateli, którzy mają już dość patologii trawiących Temidę.

ak/”Gazeta Wyborcza”