Dla kogo zapalacie świeczki przed Sądem Najwyższym? Jeśli dla ofiar sądów, to liczba się zgadza

W sytuacji gdy polski wymiar sprawiedliwości działa kulawo, największy sprzeciw politycznych cwaniaków i wtórujących im pożytecznych idiotów budzi… zapowiedź usunięcia kilku sędziów z eksponowanych stanowisk.

Pal licho przewlekłość postępowania, wadliwe orzecznictwo, zaangażowanie sędziów w rozgrywki polityczne. Ważne, że ktoś mądry w telewizji oznajmił, iż PiS niszczy demokrację, zaburza trójpodział władzy, łamie zasady państwa prawa. Dlaczego? Bo tak! Nie ma miejsca na merytoryczną dyskusję, mimo że minister Ziobro pozostawił otwartą furtkę. Łatwiej jest apriorycznie odrzucić propozycję i ubrać ją w wygodnie dla siebie szaty polityczne. Gdy uprawiana jest typowa poppolityka, trudno się odzwyczaić i przestawić na konstruktywną krytykę. Łatwiej ustawić sobie na smartfonie zdjęcie zapalonej świeczki (vide posłanka Gajewska z PO).

Zresztą symbol świeczki mają w całej historii drugie znacznie. Przyglądając się scenom przed Sądem Najwyższym, zadałem sobie pytanie, czy nie płoną one ku czci ofiar wymiaru sprawiedliwości. Myślę, że liczba by się zgadzała. Skala nadużyć i niesprawiedliwości, jakie spotykają obywateli w sądach, jest nieprawdopodobna.

Niestety w całej dyskusji na temat wymiaru sprawiedliwości brakuje, przynajmniej ze strony opozycji, właśnie tego argumentu. Słyszymy tyrady w obronie niezależności sądów i niezawisłości sędziów. A co z błędami przedstawicieli Temidy? Co z olbrzymią krzywdą, jaka spotyka zwykłych ludzi ze strony wymiaru sprawiedliwości? Niestety szary Kowalski dalej jest traktowany przez sądy jak natrętny petent, a nie obywatel, któremu należy się szacunek i rzetelne rozpatrywanie sprawy.

Nie bez przyczyny Polska przegrywa mnóstwo spraw w Strasburgu. Nasz wymiar sprawiedliwości cierpi na wiele bolączek, których do tej pory jakoś „nadzwyczajna kasta ludzi” nie była w stanie uleczyć.

Czy wobec tego powinniśmy dziwić się próbom – czasem radykalnym – dokonania zmian w tej materii? Pytanie czysto retoryczne.

Świeczki „w intencji” sędziów można już zgasić.