W zakręt trzeba wchodzić rozważnie, potem można wcisnąć gaz. To zasada ważna również przy rządzeniu

Niewątpliwie kilka ostrych zakrętów przed nami. Trzeba uważać zarówno na kąt skrętu, jakość nawierzchni, ale też na pobocza. Często przedostają się z nich na jezdnię rozmaite grudy, kamienie, albo i masy błota, na których łatwo się pośliznąć, a nawet wylecieć z trasy. Doświadczony kierowca takie przypadki zna i musi o nich pamiętać. Cóż wynika z tego, że błoto jest niemile widziane, a czasem także cuchnie? Ano to, że trzeba ograniczać z nim styczność za wszelką cenę.

Czasem też trzeba wybrać drogę nieco dłuższą, lecz pozbawioną odcinków, na których jeden zakręt prawie łączy się z drugim. Sprawne poruszanie się serpentynami wymaga już nie lada umiejętności, więc warto pomyśleć o skuteczności prowadzenia pojazdu, przede wszystkim nieco zwalniając.

Tak sobie pomyślałem, ponieważ czeka nas teraz jeden wiraż za drugim, a pobocza grząskie, licznie wypełnione mazią niemiłą dla nosa. I nawet nie przekraczając pasa ruchu czuje się woń, którą lepiej omijać. Ile jest wart obecny system sprawiedliwości – wie prawie każdy. Także ten, który w nim zawodowo tkwi. I mało ważne, że pośród sędziów na pewno jest wielu szanujących swą pracę, starających się wykonywać ją w zgodzie z kodeksami, własną wrażliwością, również własnym sumieniem. Nikt - lub prawie nikt - nie odważy się jednak publicznie zademonstrować swych odczuć, bo dobrze wie, jaki spotkałby go los. Musi zatem, choćby milczeniem, potwierdzać przynależność do kasty, by skromnie robić swoje. Ale na żadne awanse nie ma co liczyć. Taki ktoś musi też udawać, że znajduje się w perfumerii, choć wokół ani fiołkami, ani lawendą nie pachnie. Wręcz przeciwnie. I tu minister Jaki mówi słusznie, choć bardzo ostro. Stajnia Augiasza – to jest to! Pełen dostatek, ale wszędzie smród! Herakles dostał od króla zlecenie i rzetelnie go wykonał, by było inaczej. Stajnia wkrótce zapachniała. W podobnej sytuacji znalazł się Zbigniew Ziobro ze swoją ekipą. Czy da radę? Trzeba mu dobrze życzyć.

To jest temat, któremu warto poświęcić, przynajmniej na razie, wszystkie inne. Wydaje się, że z następnych ostrych wiraży chwilowo warto zrezygnować. Po co do zdemoralizowanej wierchuszki prawników, co to podpiszą każdy papier przynoszący im korzyści, co robią z siebie durni niczego nie pamiętając, co kłamią całymi rozdziałami i zastępami, co wyznaczają jako arbitrów podporządkowanych umysłowo i mentalnie kumpli, dołączać niezadowolonych z podwyżki cen paliwa? Cel chwalebny – lepsze drogi w gminach i miasteczkach, ale zanim zainteresowani je ujrzą, odczują braki w kieszeni. Wiem, do następnych wyborów jeszcze dwa lata, zatem będzie sporo czasu, aby o niedogodności zapomnieć. Tylko że kłóci się to nieco z prawdą o wyśmienitej sytuacji budżetowej państwa. Lud będzie miał pewność, że jest dobrze, gdy ominą go podwyżki.

W czasie pokonywania brodu najważniejsze jest wspólne działanie. Nie warto, nawet drobnym grymasem, odtrącać nikogo. Wio!