Jan Krzysztof Kelus urodził się 21 lutego 1942 r. w Warszawie. Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim (1960-64), ostatecznie skończył socjologię (1966); w 1980 r. obronił doktorat. Pierwszy raz aresztowano go w 1969 r. tzw. sprawie „taterników” - przenoszenia przez granicę polsko-czechosłowacką dokumentacji wydarzeń Marca 68 przeznaczonej dla Instytutu Literackiego w Paryżu Jerzego Giedroyca; a z powrotem wydawnictw emigracyjnych. W areszcie Warszawa-Mokotów przesłuchiwany był ok. 100 razy po 8 godz. dziennie, zwolniono go po 9 miesiącach na mocy amnestii.
W latach 1970-80 asystent w Instytucie Wenerologii Akademii Medycznej w Warszawie. Od 1976 r. współorganizator pomocy dla robotników Ursusa i Radomia represjonowanych po wydarzeniach Czerwca 76, od 1977 r. współpracownik Biura Interwencyjnego KOR, następnie KSS KOR. Od 1980 r. na rencie.
Poeta, pieśniarz, autor ok. 50 pokoleniowych tekstów poetyckich o rzeczywistości PRL. To m.in.: „Piosenka pasożyta społecznego”, „Ballada o szosie E-7”, „Bajka o pszczołach”, „Piosenka o drugiej Polsce”, „Elegia grudniowa”, „Papierosy Biełomor-kanał”, „Sentymentalna Panna S”, „Piosenka na pożegnanie”.
Był pierwszym piosenkarzem, który rozpowszechniał swoją twórczość, ignorując działający w PRL Główny Urząd Kontroli Prasy Publikacji i Widowisk (cenzurę). Stał się twórcą polskiego samizdatu muzycznego, pionierem drugiego obiegu kaset audio.
Autor muzyki i wykonawca piosenki „Ostatnia szychta na KWK Piast” do słów Jana Michała Zazuli (ps. Jakub Broniec). Po jej nadaniu przez podziemne Radio Solidarność 12 kwietnia 1982 r. w Warszawie został internowany na Białołęce - zwolniony po 4 miesiącach.
Po 1989 r. wycofał się z życia publicznego. W 2003 r. był obserwatorem z ramienia OBWE wyborów w Azerbejdżanie.
W 2006 r. Kelus został odznaczony przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
gah/PAP
Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu.
Jan Krzysztof Kelus urodził się 21 lutego 1942 r. w Warszawie. Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim (1960-64), ostatecznie skończył socjologię (1966); w 1980 r. obronił doktorat. Pierwszy raz aresztowano go w 1969 r. tzw. sprawie „taterników” - przenoszenia przez granicę polsko-czechosłowacką dokumentacji wydarzeń Marca 68 przeznaczonej dla Instytutu Literackiego w Paryżu Jerzego Giedroyca; a z powrotem wydawnictw emigracyjnych. W areszcie Warszawa-Mokotów przesłuchiwany był ok. 100 razy po 8 godz. dziennie, zwolniono go po 9 miesiącach na mocy amnestii.
W latach 1970-80 asystent w Instytucie Wenerologii Akademii Medycznej w Warszawie. Od 1976 r. współorganizator pomocy dla robotników Ursusa i Radomia represjonowanych po wydarzeniach Czerwca 76, od 1977 r. współpracownik Biura Interwencyjnego KOR, następnie KSS KOR. Od 1980 r. na rencie.
Poeta, pieśniarz, autor ok. 50 pokoleniowych tekstów poetyckich o rzeczywistości PRL. To m.in.: „Piosenka pasożyta społecznego”, „Ballada o szosie E-7”, „Bajka o pszczołach”, „Piosenka o drugiej Polsce”, „Elegia grudniowa”, „Papierosy Biełomor-kanał”, „Sentymentalna Panna S”, „Piosenka na pożegnanie”.
Był pierwszym piosenkarzem, który rozpowszechniał swoją twórczość, ignorując działający w PRL Główny Urząd Kontroli Prasy Publikacji i Widowisk (cenzurę). Stał się twórcą polskiego samizdatu muzycznego, pionierem drugiego obiegu kaset audio.
Autor muzyki i wykonawca piosenki „Ostatnia szychta na KWK Piast” do słów Jana Michała Zazuli (ps. Jakub Broniec). Po jej nadaniu przez podziemne Radio Solidarność 12 kwietnia 1982 r. w Warszawie został internowany na Białołęce - zwolniony po 4 miesiącach.
Po 1989 r. wycofał się z życia publicznego. W 2003 r. był obserwatorem z ramienia OBWE wyborów w Azerbejdżanie.
W 2006 r. Kelus został odznaczony przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
gah/PAP
Strona 2 z 2
Publikacja dostępna na stronie: https://wpolityce.pl/polityka/328546-prezydent-duda-zlozyl-zyczenia-janowi-krzysztofowi-kelusowi-zawsze-bedzie-pan-symbolem-wewnetrznej-wolnosci-i-intelektualnej-suwerennosci?strona=2
