Zbigniew Ziobro podnosi, że  duże wątpliwości budzi uchwała Sejmu z 26 listopada 2010 roku. Może ona naruszać zasadę indywidualnego wyboru sędziego Trybunału, wynikającą z art. 194 ust. 1 Konstytucji RP, a przez to także zasadę legalizmu wyrażoną w art. 7 Ustawy Zasadniczej.

Art. 194 ust. 1 Konstytucji głosi, że każdy sędzia Trybunału Konstytucyjnego musi być wybierany przez Sejm w oddzielnym, indywidualnym głosowaniu, a więc w trybie odrębnej uchwały, z wyznaczeniem mu kadencji. Uchwała Sejmu z 26 listopada 2010 roku tego warunku nie spełnia. Dotyczy jednocześnie trzech sędziów. Nie wskazuje, który z nich został wybrany, na które wakujące miejsce w Trybunale i wyznacza im wszystkim wspólny termin rozpoczęcia kadencji. Wynika z przyjętej blokowej metody głosowania, budzącej zastrzeżenia prawne. Na jednej karcie do głosowania umieszczono pięciu kandydatów, spośród których na wakujące trzy miejsca w Trybunale wybrano tych, którzy uzyskali największą liczbę głosów.(…) Dlatego wymagają rozstrzygnięcia w imię respektowania najwyższych standardów państwa prawa oraz prawa do rzetelnej procedury przed Trybunałem Konstytucyjnym. Wymaga ono, by każdy uczestnik postępowania miał pewność, że członkowie składów orzekających zostali wybrani zgodnie z konstytucyjnymi zasadami.

– wyjaśnia Prokurator Generalny.

Co stanie się jeśli TK przychyli się do wniosku Prokuratora Generalnego? Wielu konstytucjonalistów twierdzi, że ta decyzja pozwoli na ewent. kwestionowanie wyroków i orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego zapadłych z udziałem sędziów Rymara, Zubika i Tulei. Z kolei eksperci nie maja wątpliwości, że Prokurator Generalny może złożyć podobny wniosek i nie stanowi to naruszenia norm konstytucyjnych. Wciąż nie wiadomo jednak kiedy trybunał rozpatrzy wniosek Zbigniewa Ziobro.