Jego zdaniem francuski śmigłowiec kwalifikuje się bardziej do zadań poszukiwawczo-ratowniczych i transportu sił specjalnych.

Zresztą, co do zadań ratowniczych też mam wątpliwości: śmigłowce rodziny Super Puma są dość awaryjne. Z ok. 700 wyprodukowanych rozbiło się 80. Były pożary silników, awarie przekładni głównej, wibracje i utraty sterowności. Część wypadków spowodowali piloci, nie radząc sobie z tym helikopterem

— zwraca uwagę.

Fiszer pisze równie, że śmigłowce tej rodziny systematycznie przegrywały w konkurencji z radzieckimi Mi-8 i Mi-17.

A my mieliśmy teraz zastąpić te udane śmigłowce mniej udanymi, choć nafaszerowanymi nowoczesną elektroniką. Na rynku można znaleźć konstrukcje lepiej spełniające nasze potrzeby

— stwierdza.

Autor ocenia też, że otwarcie linii montażu kilkudziesięciu śmigłowców nie jest żadną szansą na rozwój dla Wojskowych Zakładów Lotniczych nr w Łodzi, a trzeci taki zakład śmigłowcowy nie miałby w Polsce racji bytu.

A co do miejsc pracy w Łodzi… Miało w Łodzi powstać ich około 1000. Ale dla wykwalifikowanych techników bądź inżynierów. A tacy tam i tak łatwo znajdą zatrudnienie. Bezrobocie dotyczy w większości ludzi z wykształceniem na poziomie Ferdynanda Kiepskiego, których WZL 1 by nie przyjęły. Łódzki zakład i tak ma huk roboty z remontami śmigłowców już w wojsku używanych, więc likwidacja mu nie grozi

— ocenia były pilot.

ak/Rzeczpospolita