Czy skazać Żakowskiego za insynuacje? Jak powinni zareagować sędziowie, których dobre imię zostało wystawione na szwank?

Istniej poważne podejrzenie, że dwoje sędziów Trybunału [Konstytucyjnego] przedstawia lipne zwolnienia lekarskie

— insynuuje w TOK FM Jacek Żakowski.

I kontynuuje:

Czy takie osoby – gdyby to była prawda – dawałyby rękojmie prawidłowego sprawowania urzędu sędziego i powinny go sprawować?

Następnie wzywa prezesa ZUS o kontrolę sprawy. Kończy tym, że, gdyby sugerowany przez niego fakt się potwierdził, nowo wybrani sędziowie nie powinni zasiadać w TK.

Wytrawny insynuator jakim jest Żakowski zabezpiecza się przed procesem sformułowaniami w rodzaju: „gdyby to była prawda”, ale jego metoda jest oczywista. Julia Przyłębska i Piotr Pszczółkowski powinni zostać usunięci z TK. Wie on, że jego nie wiadomo skąd wzięte „poważne podejrzenie” zostanie odebrane jako fakt. Gdyby prezes ZUS rozpoczął w tej sprawie postępowanie, którego koniecznością szantażuje go Żakowski, pomówienie nabrałoby rangi oficjalnej.

Po co o tym piszę? – zastanawia się pewnie czytelnik. Przecież każdy kto zna „publicystykę” Żakowskiego wie, że to metoda tego Urbana IV RP. Każdy, kto słucha radia, nie przypadkowo zwanego rynsztokiem FM, wie, że jego racją istnienia jest propaganda i nie ma środków, których powstydziłoby się ono w jej uprawianiu.

Jak jednak powinni zareagować sędziowie, których dobre imię, niezbędne dla egzekwowania ich funkcji, bez cienia uzasadnienia wystawione zostało na szwank? Sędzia Przyłębska np. tydzień temu uległa wypadkowi, w wyniku którego musiała poddać się operacji. Czy powinna wytoczyć proces insynuatorowi?

Z zasady jestem przeciwny tego typu działaniom, gdyż wiem jak były nadużywane w III RP i jak łatwo przekształcić je w knebel przeciw wolności słowa. Jednak w tak jaskrawym przypadku przyznam, że jestem rozdarty.

---

Polecamy!

Bronisław Wildstein - „Demokracja limitowana, czyli dlaczego nie lubię III RP”. Książka do kupienia „wSklepiku.pl.”