Chłopskie syny. Dokąd zmierza prezes Andrzej Rzepliński?

Jak koń z klapkami na oczach prze chłopski syn rodem z pod Ciechanowa. Był już wszędzie. I na prawniczych studiach z „Kaczorami”, i w PZPRZE, i na prawicy – solidaryzując się ze zwolennikami lustracji, a także z działaczami antyaborcyjnymi. Był nawet w SDP-owskiej Radzie Konsultacyjnej Centrum Monitoringu Wolności Prasy. A teraz gdzie chce być? Właśnie czego chce ten nieprzejednany bojownik o niekonstytucyjność Trybunału Konstytucyjnego? Dokąd zmierza prezes Andrzej Rzepliński?

Chłopski upór pożyteczny był przy oraniu sochą. Pan Balcer w Brazylii zdrowo musiał się zasadzić by karczować amazońską puszczę. Twardy był też Lepper. Ale nie dał rady, gdy „nec Herkules contra plures”. Do końca był uparty, bo zginął w nie do końca wyjaśnionych okolicznościach.

PAWLAK – mianowany też przez chłopskiego syna, nie wstydził się jeździć Polonezami, ale to chyba było wszystko co można mu na konto patriotyzmu policzyć. Ceniły go panie ale i tak nie pomogło mu to gdy przyjaciel Zych postanowił wymienić Waldemara Pawlaka na Janusza Piechocińskiego. Jednak tenże to tak naprawdę wstydził się chłopskości. Chciał być wiejsko-miejski.

Ułatwiła mu wybór drogi życiowej Pani Beata Szydło. Następcy – wysokie ale chudawe chłopaki – próbują jeszcze coś tam posklejać w PSL-u. Cierpliwie czeka na to stojący na trochę wyższym cokole niż Kamysz i Jarubas (razem wzięci) – prawdziwy chłopski przywódca Wincenty Witos. Ten bywszy prawdziwy premier, który chodził bez krawata i chłopskiej sukmanie patrzy daleko przed siebie. Ale najwyraźniej nie ma szans na wypatrzenie prawdziwego chłopskiego przywódcy. A ze wsi przecież prawie wszyscy. Inteligencje wybito, miastowi cherlawi, a okradziona arystokracja salwowała się ucieczką. Na domiar złego bardziej przedsiębiorczy uciekają ze wsi, a nawet z Polski. Inni zaś jak sędzia Rzepliński – mierzą wyżej. Ot, choćby w prezydenturę kraju.

Człek ma raz ponoć w życiu swoje pięć minut. Może z tego ugrać nawet i pięć lat. Kadencji. I w tej gierce liczy się tylko „swoje”, to co własne. Bo nie ważne czyje co je, ważne to je co je moje. Głupie zdawałoby się przyśpiewki maja być mądrością narodów. Tylko czy te narody są mądre?

Jedni chcą zmieniać, reperować, odbudowywać, reindustrializować to co rozkradziono i za łapówki sprzedano. Zapowiedziane jest, że palcem wskazani będą ci, którzy to zrobili.

Tak? Acha.

Okazuje się wiec, że w żadnym wypadku do tego dopuścić nie pozwolą świeżo upieczeni nuworysze. Nowobogaccy wszystkich dzielnic – łączcie się. Podobnych kolesi w Unii Europejskiej jest pełno. Zjednoczcie siły. Nie ważne są teraz partie. „Bangsterzy” jak ich nazywa Janusz Szewczak – to potęga. To oni mogą posadzić na dowolnym stołku kogo tylko chcą. Sadzali już wysoko ślusarza, kosmopolitę i gajowego. Teraz przydałby się ktoś z cenzusem. O, np. sędzia. To jest typ niezależny i samorządny. Taki właśnie jaką miała być „Solidarność”. Miała – ale zmarniała spółkując z kim się dało w kopalniach i stoczniach. NIE MA WOLNOŚCI BEZ SOLIDARNOŚCI – krzyczeliśmy zgodnym chórem dziesięciu milionów. Mądrych i uczciwych szybko wyeliminowano. Wyemancypowała się zdolna czołówka, tyle że zdolna do wszystkiego.

To dobrze rokuje panu Andrzejowi Rzeplińskiemu. On też jest zdolny i świetnych ma pomocników. Wybrał sobie dwunastu. Czy będą to apostołowie dobrej sprawy? Na razie chcą być „ über alles” . Ponad Sejm, Senat i Prezydenta (przynajmniej tego, którego teraz naród wybrał). A co tam PRAWO, ma być SPRAWIEDLIWIE - ale po naszemu. Sędzia – to brzmi dumnie. Dumni z naszej praworządności w liberalnym wydaniu będą też koledzy ROD-u (ale nie tego rodu od Piasta Kołodzieja) z Bundestagu, Brukseli i Strasburga. Ich prawo ma być nadrzędne nad krajowymi paragrafami. Ale trzeba się śpieszyć aby zdążyć przed szariatem.

Felieton ukazał się na stronie SDP