Czy prasa niemiecka, która piętnuje Polaków za niewłaściwe postępowanie wobec uchodźców, odważyłaby się tak krytykować państwo izraelskie?

Czy prasa niemiecka, która piętnuje Polaków za niewłaściwe postępowanie wobec uchodźców, odważyłaby się tak krytykować państwo izraelskie?

Prasa niemiecka krytykuje ostatnio niemiłosiernie Polskę, a zwłaszcza Prawo i Sprawiedliwość, za ksenofobiczny, wręcz nieludzki stosunek do uchodźców. A może by tak miłosierni dziennikarze niemieccy przyjrzeli się innemu państwu i jego polityce wobec uchodźców? Ciekawe, co wówczas powiedzieliby z wyżyn swej wyższości moralnej? Jak oceniliby mianowicie postępowanie Żydów?

Do Izraela najwięcej uchodźców przebywa z Afryki, głównie z Sudanu i Erytrei. Najczęściej uciekają przed wojną i prześladowaniami. Wybierają Izrael skuszeni wizją tego kraju jako jedynej demokracji na Bliskim Wschodzie oraz świadomością, że państwo żydowskie powstało dzięki masowej imigracji.

Zamiast upragnionego azylu spotyka ich jednak rozczarowanie. W 2013 roku rząd izraelski wprowadził politykę “dobrowolnej emigracji”. Każdy afrykański uchodźca, jeśli się na to zgodzi, dostaje do ręki 3500 dolarów i bilet lotniczy w jedną stronę albo do swego kraju zamieszkania, albo do innego państwa w Afryce, najczęściej do Ugandy lub Rwandy, z którymi Izrael ma podpisane odpowiednie umowy.

Izraelscy urzędnicy podkreślają, że nikogo nie zmuszają do deportacji. To prawda: nie ma przymusu, ale ci, którzy odmawiają “dobrowolnej emigracji”, trafiają do “otwartego aresztu” w Holot na pustyni Negew. Mogą opuszczać to miejsce w dzień, ale na noc muszą wracać z powrotem. Najczęściej nie opuszczają jednak Holot, ponieważ podróż do najbliższego miasteczka zajmuje godzinę jazdy autobusem, a oni sami i tak nie mają zezwolenia na podjęcie pracy.

Jeżeli nie wrócą na noc do “otwartego aresztu”, to są zamykani w więzieniu Saharonim, stworzonym na pustyni Negew dla nielegalnych przybyszów z zagranicy. Izraelskie prawo przewiduje, że uwięzionych w Saharonim można trzymać bez sądu przez jeden rok, a w Halot przez czas nieokreślony.

Przed 2013 rokiem Izrael nie prowadził tak restrykcyjnej polityki imgracyjnej jak obecnie i wielu Afrykanów osiedlało się w tym kraju. Opanowali zwłaszcza południowe dzielnice Tel Awiwu. To się już jednak kończy.

Premier Izraela Benjamin Netanjahu stwierdził, że owi przybysze stanowią zagrożenie dla żydowskiej tożsamości Izraela. Podjęto więc decyzję o wzniesieniu ogrodzenia wzdłuż granicy z Egiptem, przez którą przechodzili nieproszeni goście. Budowa ponad 220-kilometrowej bariery kosztowała ponad 350 milionów dolarów.

Nielegalni imigranci do Izraela często nazywani są przez rządzących wprost „szpiegami”. W 2012 roku obecna minister kultury Miri Regew określiła azylantów z Afryki mianem „raka na organizmie” narodu żydowskiego. Sondaż przeprowadzony później przez Instytut Demokracji pokazał, że 52 proc. żydowskich mieszkańców Izraela zgadza się tą opinią.

I co na to wszystko odważni dziennikarze niemieccy? Gdzie ich głos?