Suma strachów PiS. Ostre posunięcia na otwarcie kadencji pokazują, że zmiana będzie realna. Choć styl pozostawia nieco do życzenia

Trochę mnie dziwi, a trochę nie dziwi ten szum, żeby nie powiedzieć medialny wrzask wokół PiS: że zawłaszczanie państwa, że spadają maski, że odwet, że demontaż instytucji publicznych…

Dziwi, bo jak się rozejrzeć każdej z osobna kontrowersyjnych spraw z ostatnich dwóch tygodni - to każda jest zrozumiała i wytłumaczalna. Nie dziwi - bo rzeczywiście trochę się ich skumulowało.

Nominowanie Antoniego Macierewicza zamiast Jarosława Gowina - na szefa MON - to postawienie lepszego fachowca, z większym doświadczeniem - w tak trudnych, jeśli chodzi o bezpieczeństwo, czasach. W związku z tym wydaje się uzasadnione. Choć w świetle kampanijnych deklaracji Beaty Szydło jakiś niesmak pozostawia.

Ułaskawienia Mariusza Kamińskiego przez Andrzeja Dudę przed uprawomocnieniem się wyroku - jest przecięciem pasma jawnych nieuczciwości popełnianych pod pozorem przestrzegania prawa. To jeden z tych przypadków gdzie prawo rozumiane jako bezduszna litera stanęło w sprzeczności z oczywistą sprawiedliwością. Prezydent - w sposób, który znaczna część prawniczych autorytetów akceptuje - przeciął ten stan i uwolnił byłego szefa CBA spod jarzma wiszącego nad nim wyroku.Ale zrobił to - nie da się ukryć - nieco na skróty.

Zmiany w służbach specjalnych - są po wyborach czymś absolutnie naturalnym. Zresztą to byli ich szefowie pierwsi zapowiedzieli dymisje, zanim jeszcze nowy minister został zaprzysiężony. W tej sytuacji nazywanie „zamachem” przyjęcia ich wniosku w pierwszym możliwym terminie jest - delikatnie rzecz ujmując nadużyciem. I  można się tylko dziwić, że konflikt ten eskaluje znany z chłodnej głowy i powściągliwego temperamentu - Marek Biernacki, Chyba jeszcze nie wygasły w nim emocje po niezbyt eleganckim przekazaniu obowiązków. Ale nocne posiedzenie speckomisji rzeczywiście budzi nienajlepsze skojarzenia - co można było przewidzieć.

Wreszcie zmiany w składzie Trybunału Konstytucyjnego - można uznać za odwrócenie jawnego politycznego nadużycia dokonanego przez Platformę Obywatelską, która licząc się z porażką zagwarantowała sobie wybór „swoich” kandydatów na długo przed upływem ich kadencji. Próba zmiany składu Trybunału - poprzedzona zwłoką prezydenta, z odebraniem przysięgi nowych członków - jest zagraniem na tym samym poziomie. Możemy, więc zmieniamy. Oko za oko, ząb za ząb.

Każde z tych posunięć jest samo w sobie zrozumiałe i nie nosi cech jakiegoś wielkiego skandalu, co próbują nam wmówić „niezależne” media, Ot, zwyczajna - kuchnia polityczna - której podobnie jak robienia parówek lepiej ze zbyt bliskiej perspektywy nie oglądać. Jednak suma tych zdarzeń skondensowanych w krótkim czasie - budzi rzeczywiście lekki niepokój. Zwłaszcza wśród mniej wyrobionych wyborców. Czego wyrazem jest dzisiejszy sondaż dla „Faktów”, zgodnie z którym Polacy krytycznie podeszli do sprawy ułaskawienia Kamińskiego.

Można sobie to wszystko tłumaczyć jako posunięcia konieczne, odbijanie państwa zawłaszczonego przez lata przez opcję przeciwną i skrajnie nieprzyjazną. Czyszczenie przedpola. Gdzieś tam jednak rodzi się pytanie - ile takich niezbędnych, stanowczych posunięć jeszcze nas czeka? Pewnie zmiana w mediach publicznych, pewnie roszady w zarządach spółek skarbu państwa.

PiS chce mieć czyste zaplecze i poczucie bezpieczeństwa. Łatwo to zrozumieć. Zwłaszcza, że program na najbliższe lata rządów zakreśliło sobie karkołomny. Pozostaje wierzyć, że wszytko to służy temu, by móc skutecznie go realizować. Histerycznym krytykom warto też przypomnieć, że PiS doszedł do władzy pod hasłem zmiany. Nie ma więc powodu rozdzierać szat, że zmiany następują… I to nawet szybciej niż niektórzy by się spodziewali. Miejmy nadzieję, że na personaliach się nie skończy. I że w testowaniu cierpliwości przeciętnego wyborcy - nie zostanie przekroczony pewien punkt krytyczny.

---

Najnowsza książka prof. Krzysztofa Szczerskiego: „Dialogi o naprawie Rzeczypospolitej”. Pozycja dostępna „wSklepiku.pl”. Polecamy!